Ίσως και να είναι το βασικό ερώτημα των εκλογών που έρχονται: Τι θα ψηφίσει λοιπόν ο Αλέκος Αλαβάνος; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό και δεν έχει προσωποπαγή χαρακτηριστικά. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συμπυκνώνει στην περίπτωσή του μια σειρά από στοιχεία που, εφόσον αποκωδικοποιηθούν επαρκώς, μπορούν να δώσουν στους αναποφάσιστους πολίτες τις…
διευκρινίσεις που χρειάζονται. Για να γυρίσουν την πλάτη τους σε εκείνον που οι συνεργάτες του αποκαλούν ήδη «νέο Ανδρέα».
Ο Αλέκος Αλαβάνος λοιπόν υπήρξε πολιτικός μέντορας του Αλέξη Τσίπρα. Εκείνος τον έβαλε στην πολιτική και, ακόμη περισσότερο, εκείνος τον προώθησε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Μια επιλογή που οδήγησε στη γνωστή διάσπαση τον Συνασπισμό, με τον Φώτη Κουβέλη και άλλα, μετριοπαθή και σοβαρά στελέχη, να αποχωρούν για να ιδρύσουν τη Δημοκρατική Αριστερά.
Ο Αλέκος Αλαβάνος έχει διανύσει το σύνολο του δρόμου, από το ΚΚΕ στα… άκρα της Αριστεράς. Περνώντας από τις Βρυξέλλες, και κάνοντας μια ενδιάμεση στάση στην εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή κουλτούρα.
Ο Αλέκος Αλαβάνος γνωρίζει και κατανοεί καλύτερα τα οικονομικά μεγέθη. Γι’ αυτό και τρομάζει η φυσικότητα με την οποία μιλάει για το ενδεχόμενο επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή, εγκαταλείποντας την ευρωζώνη.
Ο Αλέκος Αλαβάνος υπήρξε ο βασικός εισηγητής μιας στρατηγικής που έδειξε ανοχή στην… κουκούλα. Και την κατέστησε σήμα κατατεθέν για μια γενιά, αλλά και για έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, της μη θεσμικής Αριστεράς.
Ο Αλέκος Αλαβάνος γνωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα καλύτερα… από κάθε άλλον. Όταν λοιπόν σπεύδουν στελέχη όπως ο Δημήτρης Παπαδημούλης να τον αποκηρύξουν, μάλλον… θέλουν να αφοπλίσουν τη ρητορική και την επιχειρηματολογία του.
Επειδή ξέρουν ότι έχει δίκιο. Όταν δείχνει με νόημα στην ελληνική κοινωνία μια ψήφο… μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά μετά τη στάση που κράτησε η Κουμουνδούρου μετεκλογικά.