Του Δημήτρη Τσιμούρα
Με το πιστόλι στον
κρόταφο ουσιαστικά οδηγούμαστε στις εκλογές την ερχόμενη Κυριακή. Καθημερινά
δεχόμαστε έναν ανελέητο βομβαρδισμό εκβιασμών, διλλημάτων, παραπληροφόρησης,
ασύστολου ψεύδους. Οι πολιτικοί εκφραστές αυτής της
πορείας και οι εκπρόσωποι των
οικονομικών συμφερόντων κάνουν το παν για την υφαρπαγή της ψήφου μας.
Όμως παρ’ όλα αυτά, παρ’ όλη την εικοσάχρονη και πλέον συστηματική
προετοιμασία για την «κατασκευή» του νέου τύπου Έλληνα, που θα δεχτεί τη μοίρα
του αναντίρρητα και δεν θα αντιδράσει ομαδικά και οργανωμένα, που θα επιλέξει
ατομικές λύσεις και ας καούν οι άλλοι γύρω του, που θα δεχτεί και το ρόλο του ραγιά, λίγες μέρες πριν τις εκλογές φαίνεται μάλλον ότι λογάριαζαν χωρίς τον
ξενοδόχο.
Είναι επομένως αυτονόητο ότι για να ανακοπεί αυτή η πορεία πρέπει να καταψηφιστούν όλοι αυτοί που μας οδήγησαν εδώ και όσοι έχουν σοβαρές ευθύνες που φτάσαμε ως εδώ. Αυτοί ξέρουν ότι η ψήφος του Ελληνικού Λαού –πλην φυσικά των «μισθοφόρων»- δεν θα είναι η ίδια με αυτήν του Μπαρόζο, της Λαγκάρντ, της Μέρκελ, του Σαρκοζί! Ξέρουν ότι ο λαός δεν μπορεί να ρίξει την ίδια ψήφο με αυτήν του τραπεζίτη, του μεγαλοεργολάβου, του εφοπλιστή, του ενεχυροδανειστή, του μαυραγορίτη. Ούτε με την ψήφο που ρίχνουν οι Καψής, Ψυχάρης, Τρέμη, Τσίμας, Πρετεντέρης, Μποτώνης, και οι λοιποί ακριβοπληρωμένοι αστέρες της… «αντικειμενικής ενημέρωσής» μας
Η πρώτη γραμμή άμυνάς τους βλέπουν ότι σπάει! Και ας
βαρούν τα κανόνια και ας επιστρατεύουν όλες τους τις δυνάμεις. Βλέπουν ότι ο «μισθοφορικός
τους στρατός» δεν θα αντέξει στη λαϊκή οργή. Οι ιαχές τους δεν θα έχουν
αντίκρισμα! Ο φόβος τους να «ποδοπατηθούν» μπροστά στη λαϊκή επέλαση είναι
υπαρκτός!
Αυτός είναι και ο
λόγος που οργανώνουν με τον πιο αριστοτεχνικό τρόπο και τη δεύτερη γραμμή
άμυνάς τους! Τάφροι, συρματοπλέγματα, αναχώματα, δίχτυα αόρατα, επιθέσεις… φιλίας,
λογικά άλματα και λογικοφανή «επιχειρήματα»,
μάσκες και στολές παραλλαγής, τσεκουράτοι μισθοφόροι, κάθε είδους και
μορφής εφεδρείες στη δεύτερη γραμμή άμυνας! Όταν η πρώτη γραμμή σπάσει, όταν οι «μισθοφόροι» τους λακίσουν,
τότε πρέπει να αντέξει η δεύτερη!
Εκεί, αριστοτεχνικά, μας δείχνουν το δένδρο – δηλαδή το μνημόνιο- και
μας κρύβουν το δάσος – την Ευρωπαϊκή
Ένωση και τους φορείς του πλούτου- όπου
ανήκει και το δέντρο. Το δάσος δεν θέλουν να πειραχτεί και αυτό προσπαθούν να
διαφυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού. Πρέπει τη στιγμή που θα φτάσουμε στην κάλπη, την
κόλαση που μας επιφύλαξε η ΕΕ να την δούμε παράδεισο, να τη δούμε σαν μόνη μας
επιλογή. Προκαλούν σχεδιασμένα τη
σύγχυση γιατί φοβούνται το καθαρό μυαλό, την ελεύθερη σκέψη!
Προφανώς οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα δεν θέλουν ο λαός με την ψήφο του να πει, με
όση δύναμη διαθέτει, ότι δεν έχει ευθύνη για κανένα χρέος ούτε και το
αναγνωρίζει, ότι δεν τους νομιμοποιεί, ότι δεν αναγνωρίζει το ξεπούλημα της
περιουσίας του, η οποία και του ανήκει, ότι η χώρα του διαθέτει εκείνο τον
πλούτο που μπορεί να ζήσει με άνεση και αξιοπρέπεια όλο το λαό της, ότι πρέπει
να πληρώσουν ακριβά αυτοί που μας οδήγησαν έως εδώ, ότι η έξοδος μας από την ΕΕ αυτήν τη στιγμή είναι επιτακτική ανάγκη, με
πρωταγωνιστή πάντα τις λαϊκές δυνάμεις.
Δεν αρκεί λοιπόν -αυτό που είναι επιβεβλημένο- η καταψήφιση των
κομμάτων που συγκυβερνούν και όσων συνεργάστηκαν μαζί τους. Πρέπει η ψήφος
μας να έχει και τη μέγιστη δυνατή ισχύ, πρέπει να φέρνει το λαό σε καλύτερη θέση μάχης, με περισσότερη
δύναμη και ισχυρότερα όπλα, πρέπει να τους ενοχλήσει, να τους φοβίσει, όσο
γίνεται περισσότερο. Και βέβαια παίζουν πολύ άσχημο παιχνίδι σε βάρος του λαού
όσοι σήμερα –αντί να την ξεσκεπάζουν- δίνουν όρκους πίστης στην ΕΕ, ενώ
ταυτόχρονα του ζητούν να καταψηφίσει το μνημόνιο, κύριος φορέας του
οποίου, αν μη τι άλλο, είναι η ΕΕ.
Αυτήν τη στιγμή έχουμε τη δύναμη και τα όπλα στα χέρια μας. Μας φοβούνται. Να μην πούμε για μια ακόμη φορά ότι
κάναμε λάθος, ότι μας ξεγέλασαν. Να μην πιστέψουμε στις σειρήνες των υποσχέσεων, που
για μια ακόμη φορά είναι ψεύτικες. Να δούμε τι συμφέροντα
κρύβονται πίσω από όσους συγκαταβατικά σήμερα μας χτυπούν την πλάτη, δείχνοντας
μας σαν μοναδική επιλογή τον γκρεμό. Να αντέξουμε σε αυτόν τον ανελέητο
βομβαρδισμό.
Οι κάθε είδους
εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης δεν μπορούν να κρύψουν ότι η ψήφος που αυτοί δεν
θα ήθελαν με τίποτα να πέσει στην κάλπη είναι η ψήφος στο Κομμουνιστικό Κόμμα
Ελλάδας. Τότε σπάει και η δεύτερη γραμμή άμυνάς τους, γιατί είναι το κόμμα
που αμφισβητεί την εξουσία τους. Όσο και
αν ενταθούν οι πολεμικές τους ιαχές, μέχρι την ώρα της κάλπης, εμείς, που βίαια
μας αφαιρέσαν κατακτήσεις ενός ολόκληρου
αιώνα, εμείς, που βιώνουμε την φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση, εμείς, που
περιμένουμε αύριο την απόλυση, εμείς, που βλέπουμε τη σύνταξη και το μισθό μας
να καταντάει φιλοδώρημα, εμείς, που
περιμένουμε ώρες στην ουρά, για να μας δει ένας γιατρός, εμείς, που πληρώνουμε
τα αβάσταχτα χαράτσια και κινδυνεύουμε να μας πάρουν ακόμη και τα σπίτια μας, εμείς,
που βλέπουμε τα παιδιά μας δίχως μέλλον,
όλοι εμείς, που οδηγούμαστε στην
καθολική εξαθλίωση έχουμε κάθε λόγο να
βγει το ΚΚΕ ενισχυμένο από τις κάλπες.
Στο πολεμικό
ανακοινωθέν τους της επόμενης μέρας να ανακοινώσουν οι ίδιοι όχι μόνο τη συντριβή της πρώτης τους
γραμμής, αλλά να παραδεχτούν ότι παραβιάστηκε
ουσιαστικά και η δεύτερη. Ο λαός έχει τη δύναμη να προσπελάσει τις γραμμές άμυνάς τους, να σαρώσει
τους αυτόκλητους σωτήρες και τα κάθε είδους συμφέροντα, που αυτοί υπηρετούν και
να ψηφίσει για τα δικά του συμφέροντα ΚΚΕ!