Οι εκλογές της 6ης Μάη θακρίνουν αν οι εχθροί των μεγάλων κοινωνικών τάξεων θα συνεχίζουν να κυβερνούνκαι να εφαρμόζουν την εγκληματική τους πολιτική ή αν οι εργαζόμενες τάξεις θαφυπνιστούν, θα προβάλλουν εμπόδια και θα θελήσουν ν αμυνθούν, ακόμα και ναπροσπαθήσουν να κυβερνήσουν οι ίδιες.
Έχουμε ανοιχτό κοινωνικό πόλεμο (μερήμαγμα της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων και με φυσικό θάνατο χιλιάδωνσυμπολιτών) και είναι γελοίο κάποιοι να μιλούν για «κυβερνήσεις» (έτσι γενικά)και για «ακυβερνησία» (πάλι γενικά), όταν οι αποφάσεις των μέχρι σήμερακυβερνήσεων είχαν τόσο δραματικά αποτελέσματα σε συγκεκριμένες κοινωνικέςομάδες, ενώ άφηναν στο απυρόβλητο ή και ευνοούσαν, επίσης συγκεκριμένεςκοινωνικές ομάδες.
Κανένα ζήτημα νομιμοποίησης προηγούμενωνεγκληματικών πράξεων δεν τίθεται απ το οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα της 6ηςΜάη. Κανένας λαός δεν μπορεί να νομιμοποιήσει μ έναν εκλογικό αποτέλεσμα (καιμάλιστα εκλογών-παρωδία) τις παραβιάσεις του συντάγματος, των ανθρωπίνωνδικαιωμάτων, τις απατεωνιές και τις κλοπές των προηγούμενων «κυβερνητών». Ταζητήματα αυτά σε οποιαδήποτε περίπτωση θα παραμείνουν ανοιχτά και μόνο ο χρόνοςπου θα σταλεί ο λογαριασμός στους εμπλεκόμενους, θα μετατεθεί.
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να τρέφειαυταπάτες ότι ένας λαός που μέχρι πριν λίγα χρόνια έδινε σε εκλογές το 90% στα2 κόμματα των αρχουσών τάξεων, μπορεί ν απεμπλακεί άμεσα απ τις ιδεοληψίες του.Μπορεί όμως σήμερα, νοιώθοντας στο πετσί του τις επιπτώσεις της λαίλαπας πουξεκίνησε και έρχεται καταπάνω του, ν αρχίσει να κινείται, έστω και στη λαθεμένηκατεύθυνση.
Πόσο μπορούν να πιάσουν σήμερα ητρομοκρατία και τα διλήμματα του τύπου «δεν θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις ανδεν υπάρχει κυβέρνηση την επόμενη μέρα», όταν τα ψέματα και οι απατεωνιές τουςτο προηγούμενο διάστημα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο; Πως μπορεί να γίνειπιστευτό αυτό σε μια χώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις αντιστοιχούν σε 25δις, τα δημόσια έσοδα σε 50 δις και το ΑΕΠ σε 250 δις; Όταν παρά την επί μήνεςκαθυστέρηση καταβολής της δόσης του δανείου τον περασμένο χρόνο, κανέναπρόβλημα δεν υπήρξε με τους μισθούς και τις συντάξεις (παρά τις «διαβεβαιώσεις»των «υπεύθυνων σωτήρων»).
Μας λένε για την καταστροφή που μαςαπειλεί με τη δραχμή και εκτός ευρώ και παρακάμπτουν έτσι την καταστροφή πουζούμε με το ευρώ. Μας μιλάνε για τα πλεονεκτήματα της ΕΕ και του ευρώ, αλλάαρκεί κανείς να τους σκουντήξει για να ξυπνήσουν και να δουν την πραγματικότητατης αντιδραστικής ΕΕ, που βαδίζει στο δρόμο της επιστροφής στη βαρβαρότητα, μένα ευρώ στα όρια της διάλυσης, που οδήγησε τη χώρα μας στο να καταστρέψει τηνοικονομία της και παραλείποντας τα παραδείγματα χωρών που επιβιώνουν –ώ τουθαύματος- εκτός ευρώ.
Σήμερα χρειάζεται μια νέα συμμαχίαευρύτατων κοινωνικών τάξεων για ν ανασάνει η κοινωνία, που την οδηγεί στηνκαταστροφή η συνεργασία του διεθνούς και του ντόπιου χρηματιστικού κεφαλαίου.Για να επιτευχθεί αυτή η συνεργασία χρειάζεται μια νέα γλώσσα συνεννόησης καιόχι η εμμονή σε όρους και διαιρέσεις του παρελθόντος. Στην Ελλάδα σήμεραεπιβιώνει μέσα από ένα λούστρο σύγχρονων μορφών κοινωνικών θεσμών και ανάπτυξηςοικονομικής και τεχνολογικής, η ουσία κοινωνικών σχέσεων περασμένων εποχώναπέραντης βαρβαρότητας, μέσα σ ένα βαθιά αντιδημοκρατικό καθεστώς κι αυτόαναδείχνει μ έναν εκρηκτικό τρόπο το πρόβλημα της δημοκρατίας.
