Μια συνεδρίαση φαινομενικά διαδικαστικού χαρακτήρα, αποδείχτηκε ότι κάθε άλλο παρά τέτοια ήταν. Το διοικητικό συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ενέκρινε τη συμμετοχή του ΔΝΤ και στο νέο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας μέσω του Μνημονίου ΙΙ, προσδιορίζοντας το ποσό της βοήθειας στα 28 δισεκατομμύρια ευρώ.
Χρήματα που θα δοθούν σε βάθος τεσσάρων ετών, σε 16 ισόποσες δόσεις του 1,65 δισεκατομμυρίου ευρώ. Αφού βεβαίως θα προηγείται κάθε φορά, το γνωστό πλέον… μικρό θρίλερ των διαπραγματεύσεων, αναφορικά με το κατά πόσο η Ελλάδα έχει αποδειχθεί συνεπής προς τις δεσμεύσεις της, και καταγράφει πρόοδο στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Η Κριστίν Λαγκάρντ διατύπωσε δημοσίως την αισιοδοξία της ότι η Ελλάδα ξεπέρασε τα δύσκολα, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει ακόμη… δρόμος μπροστά, ενώ ο Πολ Τόμσεν παραδέχτηκε ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει την επιβολή νέων, πρόσθετων φόρων, κάτι που συνεπάγεται πως θα πρέπει να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των φοροεισπρακτικών μηχανισμών. Κάτι, διόλου εύκολο.
Η… ταμπακιέρα ωστόσο βρισκόταν στη συζήτηση που προηγήθηκε της απόφασης έγκρισης της βοήθειας προς την Ελλάδα. Και ήταν θυελλώδης. Αν παραμερίσει κανείς τις επιμέρους στοχεύσεις και τα συμφέροντα που καθορίζουν τη στάση και τη στρατηγική κάθε χώρας, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κοινός προβληματισμός, αφορά την… αιτία του κακού.
Δηλαδή, το ίδιο το πρόγραμμα που προετοίμασε η τρόικα, σύμφωνα με τις σχετικές κατευθύνσεις και προτάσεις του Πολ Τόμσεν και της ομάδας του, καθώς τα περισσότερα μέλη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήγειραν σοβαρές ενστάσεις και αμφιβολίες, για το κατά πόσο το Μνημόνιο ΙΙ θα οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση, ή έστω στη σταθεροποίηση της οικονομίας της.
Τα μέλη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι, ως εκ της θέσεώς τους, περισσότερο κοντά στην πραγματική οικονομία. Και ακόμη πιο διορατικές είναι οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις τους.
Διαπιστώνοντας ότι, μερικές μέρες μετά τον… πάτο στο βαρέλι, που θα έπρεπε να βάλει για την Ελλάδα το Μνημόνιο ΙΙ, καθώς και το PSI, το οποίο ωστόσο θεωρήθηκε πιστωτικό γεγονός και «ξεκλείδωσε» τα CDS της χρεοκοπίας, σε διεθνείς επίπεδο ανθεί η συζήτηση για το… Μνημόνιο ΙΙΙ. Που εφόσον επιβεβαιωθεί ως εξέλιξη, θα σημαίνει ότι το ΔΝΤ θα κληθεί και πάλι να… αδειάσει τα ταμεία του.