Η μετακίνηση της Άννας Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Ανάπτυξης, έστω κι αν πρόκειται για μια μεταβατική κυβέρνηση με ελάχιστα περιθώρια παραγωγής έργου, και ακόμη μικρότερο χρονικό ορίζοντα, από τη στιγμή που οι πρόωρες εκλογές θα διεξαχθούν είτε στις 29 Απριλίου είτε στις 6 Μαϊου, έχει σημειολογικό αλλά ταυτόχρονα και βαθιά πολιτικό περιεχόμενο.
Η άλλοτε «πολιτική προστατευόμενη» του Κώστα Σημίτη επιστρέφει σε έναν υπουργικό χώρο τον οποίο είχε υπηρετήσει και στο παρελθόν. Στον τίτλο του οποίου υπάρχει η λέξη… φετίχ στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση: Ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα, η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία για δεύτερη φορά μετά το 2007, χάνει προτού καν δοκιμάσει την τύχη της, ως διεκδικήτρια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, επεδίωκε αυτή τη μετάθεση.
Στον χώρο της Παιδείας, το κλίμα είναι εξαιρετικά οξυμένο, χωρίς η ίδια να στερείται των κύριων ευθυνών. Στο υπουργείο Ανάπτυξης γνωρίζει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να εξελιχθούν χειρότερα σε σχέση με τη σημερινή πορεία τους, ενώ προσδοκά ότι θα έχει τη δυνατότητα διεθνών επαφών, τόσο με τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και με προσωπικότητες με τις οποίες διατηρεί η ίδια προσωπική επαφή, όπως τον σημερινό πρωθυπουργό της Ιταλίας Μάριο Μόντι, ή τον Ρομάνο Πρόντι.
Η πολιτική στόχευση της Άννας Διαμαντοπούλου έχει ήδη επικεντρωθεί στη… μεθεπόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ. Με την προσδοκία ότι στο διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι τότε, η ίδια θα υποστεί τη μικρότερη δυνατή φθορά. Ώστε εκείνη τη φορά να μην… τριτώσει το κακό για τις φιλοδοξίες της.
