Μεγάλο πράγμα να υψώνεται στο υψηλότερο σημείο η ελληνική σημαία και να ακούγεται ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας μέσα στην Κωνσταντινούπολη! Όλα αυτά με αφορμή το χρυσό μετάλλιο στο ύψος του Δημήτρη Χονδροκούκη. Του Έλληνα άλτη που «πέταξε» στα 2,33μ. και κατέλαβε την 1η θέση.
Με την άφιξη του αθλητή, χθες, στο αεροδρόμιο δεν έγιναν φανφάρες, ούτε υπήρξε κάποιος πολιτικός να τον υποδεχτεί. Άλλωστε οι περισσότεροι τον τελευταίο καιρό έχουν περιορίσει τις δημόσιες εμφανίσεις και τα παλιότερα «σεργιανίσματα»! Ο ίδιος δεν το ζήτησε. Ο πατέρας του, που τον συνόδευε, απλά το επεσήμανε. Ο ίδιος δήλωσε πως η πολιτεία πλέον δεν παρέχει ούτε τα υποτυπώδη στους Έλληνες αθλητές. Όποιος θέλει να ανέλθει αγωνιστικά, να προπονηθεί ή να βελτιωθεί γενικότερα πρέπει με ίδια μέσα να φροντίσει να εξασφαλίσει τα απαραίτητα. Ίσως με μια επιτυχία να προσελκύσει το ενδιαφέρον ενός χορηγού, όμως και αυτό στις μέρες μας είναι δύσκολο.
Οι αθλητές που ασχολούνται με ένα αγώνισμα στίβου ή κάποιο άθλημα όχι ιδιαίτερα προβεβλημένο, αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπαρξης. Οι επιχορηγήσεις της ΓΓΑ έχουν σταματήσει, τα στάδια και οι αθλητικοί χώροι έχουν αφαιθεί στην τύχη τους, πετρέλαιο για θέρμανση (σε κλειστούς χώρους προπόνησης) δεν υπάρχει, προπονητές, φυσιοθεραπευτές, ιατρικό προσωπικό (και γενικότερα βοηθητικό προσωπικό) περικόπτονται, στο έλεος της οικονομικής κρίσης. Όσοι έχουν την δυνατότητα, φεύγουν στο εξωτερικό για να μπορέσουν να βρουν τις καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας, εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων.
Ό, τι κερδίζεται, όποια επιτυχία έρχεται, με κόπο και μόχθο, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στους ίδιους τους αθλητές, στους προπονητές τους και στους κοντινούς τους ανθρώπους, που τους στηρίζουν! Τα επινίκια σε αυτούς και μόνο! Εμείς μπορούμε μόνο να τους συγχαίρουμε στις νίκες και να τους στηρίζουμε για τη συνέχεια. Φυσικά μπορούμε να υπερηφανευόμαστε και να αναπτερωνόμαστε συναισθηματικά βλέποντας και πανηγυρίζοντας τις επιτυχίες τους!
Υ.Γ.: Πολλά συγχαρητήρια και στον Κώστα Μπανιώτη που κατέλαβε την 4η θέση στο ίδιο αγώνισμα με άλμα στα 2,31μ.