Από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής των «δύστροπων» μέτρων που συνόδευαν τη δανειακή σύμβαση στην ελληνική κοινωνία και την οικονομία, είχε επισημανθεί από κάθε… καλοπροαίρετο παρατηρητή των εξελίξεων, ότι σημειώνεται ένα ασυγχώρητο οξύμωρο.
Ενώ μειώνονται σημαντικά οι μισθοί, επομένως υποχωρεί η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων, και αυξάνονται σημαντικά οι φόροι, οι τιμές των προϊόντων και των καταναλωτικών αγαθών επιδεικνύουν αξιοσημείωτη αντοχή, αν δεν… αυξάνουν κιόλας.
Τα στοιχεία που βλέπουν και επίσημα πλέον το φως της δημοσιότητας, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι στην Ελλάδα του 2012, της βαθιάς κρίσης, της ύφεσης και των ολέθριων συνεπειών του Μνημονίου, το καταναλωτικό κοινό παρακολουθεί, ανήμπορο να αντιδράσει, ένα… πάρτι ακρίβειας το οποίο διεξάγεται εις βάρος του.
Σύμφωνα λοιπόν με τις σχετικές εκτιμήσεις, αλλά και τις… αριθμητικές αποδείξεις που έχουν στην κατοχή τους και δημοσιοποιούν σταδιακά οι ενώσεις καταναλωτών, τα προϊόντα που βρίσκονται στα ράφια των super markets, είναι ακόμη και 116% πιο ακριβά, σε σχέση με τις τιμές στις οποίες μπορεί να βρει ένας άλλος Ευρωπαίος καταναλωτής τα ίδια ακριβώς προϊόντα.
Χωρίς μια αξιοπρεπή πάταξη της αισχροκέρδειας, η κοινωνία θα συνεχίσει να δοκιμάζεται. Να δοκιμάζει τις αντοχές της. Και θα απέχει ελάχιστα από την έκρηξη. Που δεν θα έχει ως αποδέκτες μονάχα τους κερδοσκόπους, αλλά και τους πολιτικούς που τους άφησαν ανεξέλεγκτους.
