Το ΠΑΣΟΚ δεν διαμοιράζεται σε τιμάρια… Δεν τεμαχίζεται… Δεν κληρονομείται… Έτσι είχε υποστηρίξει ο ιδρυτής του, το μακρινό σήμερα 1995, τότε που η «ομάδα των τεσσάρων» είχε ανοίξει βηματισμό κατάληψης του ΠΑΣΟΚ, με… εκείνον που ο Ανδρέας δεν ήθελε να βλέπει, τον Κώστα Σημίτη, σε ρόλο διαδόχου.
Μετά από 17 χρόνια, το 2012, το ΠΑΣΟΚ διαψεύδει τον ιδρυτή του. Και προσπαθεί να μαζέψει τα θρυμματισμένα κομμάτια του. Είναι το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου και του Λοβέρδου, μέσα στο οποίο υπάρχει το ΠΑΣΟΚ του Παπουτσή, και φυσικά του Ραγκούση. Εκτός ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε η Κοινωνική Συμφωνία, υπάρχει πάντα η Αριστερή Πρωτοβουλία και φυσικά η Δημοκρατική Αριστερά. Χωρίς να ξεχνάμε το «άστεγο» ΠΑΣΟΚ του μετά-εκσυγχρονισμού. Το ΠΑΣΟΚ είναι πλέον παντού. Ταυτόχρονα όμως… πουθενά. Και φυσικά, όχι στην κάλπη.
