Αν το Ιράν είναι η απάντηση, τότε δεν χρειάζεται να βασανίζει κανείς τη σκέψη και τη συλλογιστική του, για να εκμαιεύσει την ερώτηση στην οποία η Τεχεράνη έχει τόσο… εγωκεντρική χωροθέτηση. Ποιος μπορεί να τινάξει τον πλανήτη στον αέρα…
Με το καθεστώς του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ να συνεχίζει το πυρηνικό πρόγραμμά του, όσοι επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με τον σχεδιασμό του κι αν βρίσκονται δολοφονημένοι, και τη Δύση να έχει προαναγγείλει εμπάργκο για τον Ιούλιο, οι εξελίξεις δεν τρέχουν απλά. Καλπάζουν.
Κάτι που επιβεβαιώνεται από τη διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα με την οποία εμφανίζονται στα αμερικανικά ΜΜΕ σενάρια περί επικείμενης στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράν. Όχι από τη Δύση, η οποία μοιάζει και πάλι εγκλωβισμένη στην αδυναμία αξιολογικής διαχείρισης των προτεραιοτήτων της. Ούτε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εισέρχονται στα στάδια κορύφωσης της πολιτικής αντιπαλότητας για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αλλά από το Ισραήλ.
Η πολεμική μηχανή του Τελ Αβίβ είναι αυτάρκης, σε διαρκή ετοιμότητα και προχωρημένα μάχιμη. Μετά μάλιστα από την πανηγυρική επανεκλογή του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην ηγεσία του κόμματος Λικούντ, είναι εύλογο να περιμένει κανείς από τον εν ενεργεία πρωθυπουργό του Ισραήλ να αναζητεί μια εκκωφαντική διεθνή επιτυχία, για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Από τη στιγμή λοιπόν που το Παλαιστινιακό… δεν λύνεται, ένα ακαριαίο χτύπημα-αστραπή στην Τεχεράνη, φαντάζει ως περίπου αυτονόητο.
Είναι περιττό βέβαια να αναφέρει κανείς τις ολέθριες συνέπειες που θα έχει μια τέτοια εξέλιξη, όχι μονάχα για την ευρύτερη περιοχή, αλλά συνολικά για την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό και η ανησυχία κορυφώνεται, όταν τα σχετικά σενάρια περί ισραηλινής επίθεσης στο Ιράν μέσα στους επόμενους μήνες, περιλαμβάνουν στις «πηγές» τους ονόματα όπως εκείνο του Λίον Πανέτα.
Του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, που με την ιδιότητα του επικεφαλής της CIA πριν από σχεδόν έναν χρόνο, διηύθυνε με άκρα μυστικότητα και απόλυτη επιτυχία την επιχείρηση-αστραπή των SEALS στο Πακιστάν, που οδήγησε στη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Σύμφωνα λοιπόν με σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post, ο Λίον Πανέτα έχει εκμυστηρευτεί στους επιτελείς του Πενταγώνου ότι είναι εξαιρετικά πιθανό το Ισραήλ να μην… συγκρατηθεί, και να εξαπολύσει αιφνιδιαστική επίθεση στο Ιράν, ακόμη και εντός του Μαρτίου ή του Απριλίου. Προκειμένου να προλάβει την κρίσιμη πρόοδο στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.
Το δε χειρότερο είναι ότι η Ουάσινγκτον δεν μπορεί στην παρούσα χρονική συγκυρία να ελέγξει το Τελ Αβίβ. Επειδή ο Πρόεδρος ασχολείται με την επανεκλογή του, η οποία περνάει πρωτίστως και κυρίως μέσα από την ανάταξη της οικονομίας. Όχι τα εγκαίνια ενός ακόμη πολεμικού μετώπου.