Η επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στο Πεκίνο δεν συνιστά φυσικά ανέμελη βαρκάδα σε άγνωστα αλλά ενδιαφέροντα νερά. Η Γερμανίδα Καγκελάριος μετέβη εκείνη στην Κίνα, αντί να απαιτήσει το… αντίστροφο δρομολόγιο από την «κόκκινη» ηγεσία, προκειμένου να πείσει για την αναγκαιότητα βοήθειας του Πεκίνου στην ευρωζώνη.
Και όλα αυτά, μερικές μόλις μέρες μετά την αποκάλυψη ότι προωθείται παρασκηνιακά το νέο «Σχέδιο Μάρσαλ», με εμπνευστή τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ, για τη δημιουργία νέου ταμείου στήριξης με αποθεματικά 1,5 τρισεκατομμυρίου ευρώ, και τη συνδρομή της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Φυσικά, με την τεχνογνωσία της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ.
Η Κίνα, όπως και η Ρωσία, αποτελεί κρίσιμη συνιστώσα για την παραπάνω εξέλιξη, από την οποία εξαρτάται εν πολλοίς η διάσωση της ευρωζώνης, επομένως και η διατήρηση της σταθερότητας στην παγκόσμια οικονομία, με αποφυγή επικίνδυνων κλυδωνισμών.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος πίστευε χθες ότι εξασφάλισε μια πρώτη θετική ανταπόκριση, έστω κι αν το Πεκίνο επέμενε πως για να συμβάλλει στην αύξηση της ρευστότητας, θα πρέπει να κάνει νωρίτερα, ένα αντίστοιχο γενναίο βήμα η ευρωζώνη. Δηλαδή, να ξεκλειδώσει τα αποθεματικά της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, επομένως να… ξεβολευτεί η Γερμανία.
Σήμερα, η Άνγκελα Μέρκελ βρέθηκε στη δύσκολη θέση να κατανοεί καθυστερημένα ότι οι Κινέζοι… δεν είναι υποτελείς. Κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνθηκε ακούγοντας τον Κινέζο πρωθυπουργό Γουέν Τζιαμπάο να δηλώνει στη διάρκεια οικονομικού φόρουμ στο οποίο συμμετείχε και η Γερμανίδα Καγκελάριος, ότι η χώρα του δεν έχει την πρόθεση, αλλά ούτε και τις δυνατότητες να αγοράσει την Ευρώπη.
Η… καλή ανάγνωση της δήλωσης Τζιαμπάο εξηγεί την αποστροφή του ως ρεαλιστική παραδοχή της ισορροπίας δυνάμεων και μεγεθών, όπως διαμορφώνονται σε μια παγκόσμια πραγματικότητα οικονομικής αβεβαιότητας. Η… άλλη ανάγνωση, είναι ότι ο Κινέζος πρωθυπουργός στέλνει στο Βερολίνο το μήνυμα ότι θα βοηθήσει… με τον τρόπο του.
Κάτι που σημαίνει ότι θα θέσει τις αξιώσεις και τις απαιτήσεις του. Φυσικά και έχει πρόθεση να «αγοράσει» την ευρωζώνη. Και φυσικά διαθέτει τη δυνατότητα να το κάνει. Αν αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα όμως, δεν θα το κάνει για χατίρι της Γερμανίας.
Η Κίνα ξεκαθάρισε ότι δεν θα «αγοράσει» την ευρωζώνη για λογαριασμό της Γερμανίας. Θα «αγοράσει»… και τη Γερμανία. Δηλαδή την πολιτική επιρροή της, καθώς και τη μονοπρόσωπη εξάρτηση της Ευρώπης από το Βερολίνο.
