Ο Μάριο Μόντι ήταν… ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή, όταν η πίεση που άσκησε το Βερολίνο στη Ρώμη ήταν ασφυκτική, ζητώντας την απομάκρυνση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι από την πρωθυπουργία.
Η Άνγκελα Μέρκελ πέτυχε τον αντικειμενικό στόχο της, ο «Καβαλιέρε» πέρασε στο περιθώριο, και ο Μάριο Μόντι ανέλαβε να ηγηθεί ενός σχήματος τεχνοκρατών, προκειμένου να φέρει εις πέρας εξαιρετικά επώδυνες μεταρρυθμίσεις, με δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος.
Από την πρώτη στιγμή, η κοινή εκτίμηση όλων ήταν ότι ο Μάριο Μόντι θα εξελισσόταν σε… υπάκουο συνομιλητή της Γερμανίας, και θα αναλάμβανε να υλοποιήσει στο ακέραιο, χωρίς μάλιστα να προβάλει σοβαρές ενστάσεις, πόσο μάλλον αντιρρήσεις, τα σχέδια της Άνγκελα Μέρκελ για επιβολή δημοσιονομικής πειθαρχίας και στην Ιταλία.
Το τελευταίο διάστημα, ο Ιταλός σημερινός πρωθυπουργός αρχίζει να παίρνει αποστάσεις από το Βερολίνο. Να θίγει το θέμα της ανάπτυξης, που απουσιάζει από τις δημοσιονομικές στοχεύσεις της Γερμανίας. Και να ζητά μεγαλύτερη ευελιξία στις αποφάσεις, ώστε να διευκολυνθεί η έξοδος της ευρωζώνης από τη σημερινή κρίση χρέους, με όρους συνοχής και αλληλεγγύης.
Για τον λόγο αυτό, προκάλεσαν εντυπώσεις χθεσινά δημοσιεύματα και πληροφορίες που θέλουν τον Μάριο Μόντι να εγκαταλείπει σύντομα την πρωθυπουργική καρέκλα της Ιταλίας, και από τη Ρώμη να μετακομίζει στις Βρυξέλλες, προκειμένου να διαδεχθεί τον Χέρμαν Φαν Ρόμπεϊ.
Η θητεία του σημερινού Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης λήγει στις 31 Μαϊου, και ήδη έχει ξεκινήσει στο εσωτερικό των Βρυξελλών η συζήτηση για το κατά πόσο θα ήταν δόκιμο να ανανεωθεί, ή να αναζητηθεί διάδοχη κατάσταση. Και αν συμβεί αυτό, ποιος θα είναι ο διάδοχός του.
