Απόψε, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το Ελληνικό Κοινοβούλιο θα αποφασίσει εάν θα εγκρίνει ή όχι το Μνημόνιο 2. Είναι προφανές ότι έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα στο κακό και στο χειρότερο. Βέβαια, ο καθένας μας – και όχι μονάχα οι βουλευτές – αντιλαμβάνεται διαφορετικά την κατάσταση. Για κάποιους είναι τερατούργημα η νέα δανειακή σύμβαση, για τους υπόλοιπους τα χειρότερα αρχίζουν με την καταψήφισή της.
Ο ελληνικός λαός είναι πλέον πεπεισμένος για τις τεράστιες ευθύνες αυτών που μας έμπλεξαν στη δυσάρεστη περιπέτεια του ΔΝΤ. Αυτές θα αναζητηθούν και θα καταλογιστούν, είναι σίγουρο, μετά τις επερχόμενες εκλογές με περισσότερη νηφαλιότητα και με τον λαό να έχει «εκτονωθεί» στην κάλπη.
Ό, τι όμως και να γίνει, ό, τι και αν πιστεύουμε, τουλάχιστον ας μην ανεχτούμε ακραίες συμπεριφορές. Ας μην επιτρέψουμε σε κάποιους να καλλιεργήσουν τον διχασμό σε έναν λαό που, με τα όποια ελαττώματά του, ήταν, είναι και, κυρίως, πρέπει αύριο να είναι ενωμένος. Γιατί μόνο ενωμένος μπορεί να υπηρετήσει το νέο του όραμα.