Αν δεχτούμε ότι υπάρχει έστω και μερική δόση αλήθειας στον ετεροπροσδιορισμό της πολιτικής ως τέχνης, και μάλιστα του εφικτού, είναι προφανές ότι κατ΄ αντιστοιχία, η ηγεσία θα πρέπει να περιγραφεί, μεταξύ άλλων, ως η τέχνη της πρόβλεψης. Και της πρόληψης.
Σε αντίθεση με την Άνγκελα Μέρκελ, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι έμπλεος ηγετικών χαρακτηριστικών γνωρισμάτων. Κατανοεί ότι τα όποια υπόγεια ρεύματα ακούγονται ανά περιόδους ασθενικά, προϊόντος του χρόνου μπορούν να μετατραπούν σε… χείμαρρους. Παρασέρνοντας στο σαρωτικό πέρασμά τους, όσους δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν την οργή τους.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προσπάθησε το τελευταίο διάστημα να τρέξει τις εξελίξεις. Να τελειώνει με την εκκρεμότητα του ελληνικού ζητήματος. Έτσι όμως όπως ήθελε η Γερμανία. Χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Υποτίμησε το πόσο δυσκίνητες είναι οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης, όταν καλούνται να λάβουν μείζονες αποφάσεις. Και, αν έριχνε σήμερα μια ματιά στις ανταποκρίσεις των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, και αντίκριζε τις εικόνες από όλο τον κόσμο, θα διαπίστωνε ότι είχε δίκιο να βιάζεται. Αλλά έχασε…
Ο πολύπειρος Σόιμπλε γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να εκδηλωθεί ένα πανευρωπαϊκό και όχι μόνο κίνημα συμπαράστασης προς την Ελλάδα. Όχι μονάχα επειδή η χώρα μας έχει όνομα βαρύτερο από την Ιστορία των περισσότερων λαών της υφηλίου. Αλλά επιπροσθέτως, επειδή οι κοινωνίες που σήμερα βλέπουν την Ελλάδα να αιμορραγεί, κατανοούν ότι είναι ζήτημα χρόνου να βρεθούν στη δική μας θέση.
Έτσι εξηγείται το κίνημα «We are all Greeks», που κατέκλυσε σήμερα τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές πόλεις, καθώς και τις μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ. Έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα. Η εξέγερση των κοινωνιών ξεκίνησε. Με φόντο τον διάσημο πίνακα του Ντελακρουά, που έγινε σύμβολο της Γαλλικής Επανάστασης: «Η Ελευθερία οδηγεί το λαό».
