Το ΠΑΣΟΚ ήταν κάποτε το κυρίαρχο κόμμα εξουσίας. Ήταν, αλλά δεν είναι πλέον. Και αυτό φαίνεται, όχι τόσο από τα αποκαρδιωτικά ποσοστά που του πιστώνουν οι δημοσκοπήσεις, αλλά από το γεγονός ότι μοιάζει να έχει απολέσει τα πολιτικά αντανακλαστικά του.
Σε μια εποχή κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ θα είχε συγχρονίσει το… πολιτικό ρολόι του με τις απαιτήσεις της εποχής και της κοινωνίας, οι δηλώσεις του Ανδρέα Λοβέρδου περί συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία, θα είχαν προκαλέσει την άμεση, εντός μερικών λεπτών, αποδοκιμασία τους. Ή ακόμη και τη διαγραφή του Υπουργού Υγείας.
Στις μέρες μας, χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 24 ώρες, για να απαντήσει μέσω κύκλων του, ο μόνος που κατάλαβε τη ζημιά που πήγε να γίνει. Ο άμεσα ενδιαφερόμενος, ως επικρατέστερος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος. Για να… αφυπνιστεί και να ακολουθήσει το παράδειγμά του, στην ευθεία αποδοκιμασία κατά του Ανδρέα Λοβέρδου, ο έτερος υποψήφιος για την ηγεσία, Χρήστος Παπουτσής.
Αυτό που κατάλαβε ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν το αυτονόητο. Η εκ των προτέρων παραδοχή της ήττας του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, και η άνευ όρων παραχώρηση των πρωτείων στη Νέα Δημοκρατία, θα οδηγήσει μετά βεβαιότητας σε ακόμη μεγαλύτερη πολιτική συντριβή.
Η αποσυσπείρωση της βάσης του ΠΑΣΟΚ θα φτάσει σε χαοτικά επίπεδα, και την επομένη των εκλογών, ακόμη κι αν δεν έχει επιτευχθεί αυτοδυναμία από τη Νέα Δημοκρατία, το Κίνημα θα βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά, για να μπορεί να διαπραγματευτεί το οτιδήποτε με τη σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Στο μυαλό του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος διαθέτει πολιτική κρίση και όχι… αμνησία, το παράδειγμα του «Μεγάλου Συνασπισμού» της Γερμανίας λειτουργεί αποτρεπτικά. Εκεί, ήταν το… ΠΑΣΟΚ της Γερμανίας, δηλαδή οι Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι δέχτηκαν να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη… Νέα Δημοκρατία της Γερμανίας, τους Χριστιανοδημοκράτες, υπό την Άνγκελα Μέρκελ.
Τα αποτελέσματα; Δεν άλλαξε κάτι το ουσιαστικό στην εθνική πολιτική της Γερμανίας, ώστε να επικαλεστεί κανείς τον «Μεγάλο Συνασπισμό» ως καθοριστικό για την πρόοδο της χώρας. Αντιθέτως, η συγκεκριμένη μορφή συγκυβέρνησης ευνόησε κατ’ αποκλειστικά τον δυνατό της συγκυρίας, δηλαδή τους Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ.
Οδήγησε τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD στα όρια του πολιτικού αφανισμού. Ώστε ακόμη και σήμερα, να μην μπορούν να ανακάμψουν, και στις δημοσκοπήσεις να εμφανίζονται σχεδόν 10% πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες του CDU. Αυτό το παράδειγμα έχουν στο μυαλό τους στο ΠΑΣΟΚ. Και τρομάζουν στην προοπτική της επανάληψής του.
