Η εικόνα είναι τις περισσότερες φορές αδιάψευστος μάρτυρας της πραγματικότητας. Ειδικά όταν συνοδεύεται από ήχο. Και ακόμη περισσότερο, όταν… δεν συνοδεύεται.
Η απευθείας μετάδοση της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ από την κρατική τηλεόραση, μετέφερε στο σπίτι του κάθε Έλληνα την εικόνα ενός απερχόμενου ηγέτη,
ο οποίος επιχειρεί να πείσει το κόμμα του για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει, χωρίς να εισπράττει ούτε μισό χειροκρότημα από το ακροατήριό του. Εκτός από τις… απολύτως αναμενόμενες στιγμές.
Η βουβή περισυλλογή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ δείχνει το μέγεθος του προβλήματος που έχει μπροστά του το Κίνημα το οποίο κυριάρχησε στην πολιτική ζωή του τόπου, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ γκρεμίζεται λόγω του Μνημονίου. Όχι λόγω του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό σημαίνει ότι τη «σκοτεινή» κληρονομιά του Μνημονίου, θα την κουβαλά πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, και μετά τον Γιώργο Παπανδρέου. Ειδικά από τη στιγμή που η ηγεσία του Κινήματος θα περάσει στα χέρια του διδύμου Βενιζέλου-Λοβέρδου, δυο πολιτικών οι οποίοι επενδύουν στο πολιτικό επιχείρημα της εθνικής ευθύνης. Και στηρίζουν την αναγκαιότητα των μέτρων του Μνημονίου ΙΙ.
