Η σχέση ενός λαού με την πολιτική ηγεσία του, είναι εξαιρετικά διαδραστική. Ο λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει. Και η ηγεσία αυτή διαμορφώνει τα δομικά χαρακτηριστικά της, σύμφωνα με τα όρια του λαού στον οποίο απευθύνεται.
Τα… του οίκου μας, τα βιώνουμε με δραματικό τρόπο τα τελευταία δυο χρόνια. Και στο παρελθόν φυσικά έχουν καταγραφεί αντίστοιχα περιστατικά ελλειμματικής ηγεσίας, από το «λεφτά υπάρχουν» και εντεύθεν ωστόσο, ξεπεράσαμε κάθε προηγούμενο.
Η Ευρώπη βέβαια δεν πηγαίνει πίσω. Κάθε άλλο. Και με τη βούλα της «Monde», η σύγχρονη πολιτική ηγεσία της ηπείρου μας, έχει καταγραφεί ως «παιδική χαρά». Και το επιβεβαιώνει σε κάθε «δύσκολη» στροφή αυτής της κρίσης χρέους, η οποία εξελίσσεται σε κρίση ηθικής, κοινωνικής ενσωμάτωσης και πολιτικής διαχείρισης.
Φυσικά, τίποτα από τα παραπάνω δεν γίνεται ερήμην του λαού τον οποίο αφορούν. Οι Γερμανοί για παράδειγμα, που αποτελούν το κεντρικό σημείο αναφοράς της σημερινής Ευρώπης, ως κυρίαρχη πολιτική και οικονομική δύναμη, είναι… ευτυχισμένοι με την ηγεσία της Άνγκελα Μέρκελ, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα πρόσφατης δημοσκόπησης.
Το 75% εγκρίνει τους χειρισμούς της στο θέμα της κρίσης. Το 85% επικροτεί τη στρατηγική που ακολουθεί για την προώθηση των συμφερόντων της Γερμανίας. Το δε ποσοστό του CDU βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της τελευταίας διετίας, αποτρέποντας ουσιαστικά την προοπτική αυτοδυναμίας του ενωμένου συνασπισμού SPD-Πρασίνων.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Και αδυνατίζουν το επιχείρημα όσων υποστηρίζουν ότι η γερμανική κοινωνία σκέφτεται διαφορετικά από την Άνγκελα Μέρκελ. Δεν σκέφτεται. Εκεί ακριβώς εστιάζεται το πρόβλημα. Η πρώην Ανατολικογερμανίδα πολιτικός, με τα πληθυντικά συμπλέγματα από ένα δύσκολο παρελθόν στη… λάθος πλευρά του Τείχους, γίνεται το δόρυ στη φαρέτρα των εθνικών φιλοδοξιών της γερμανικής κοινωνίας.
Φιλοδοξιών που, όπως φαίνεται, είναι κοινές διαμέσου των εποχών, και των τραγωδιών που προκάλεσαν στην ανθρωπότητα: Να κυριαρχήσουν. Με κάθε μέσο. Το οποίο στη σημερινή εποχή είναι η οικονομική ισχύς. Να κυριαρχήσουν ακόμη και επί ερειπίων. Γιατί, ερείπια θα σκορπίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η πολιτική «στραγγαλισμού» που προωθεί η Γερμανία. Η Ελλάδα, είναι απλώς η αρχή…
