Το καλοκαίρι, μερικές ώρες προτού η μεγάλη σύγκρουση του Γιώργου Παπανδρέου με το βενιζελικό στρατόπεδο οδηγήσει σε έναν ακόμη μεγαλύτερο συμβιβασμό, που έφερε τον σημερινό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Παπαδήμου σε θέση Υπουργού Οικονομικών μιας κυβέρνησης… αμιγώς ΠΑΣΟΚ, και σε μια εκ των δυο θέσεων αντιπροέδρων, μαζί με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, ο Γιώργος Φλωρίδης ήταν ο μόνος από τα στελέχη του Κινήματος που… πήγε ως το τέλος.
Αποχωρώντας από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία, ο Γιώργος Φλωρίδης έκοψε τον ομφάλιο λώρο με τα κακώς κείμενα της διακυβέρνησης δυο ετών. Και την ίδια στιγμή, διατήρησε ανοικτούς τους διαύλους της επικοινωνίας με την κοινωνική, πολιτική και ιδεολογική βάση του ΠΑΣΟΚ. Για… μελλοντική χρήση.
Έκτοτε, το όνομα του Γιώργου Φλωρίδη ακούγεται πολλές φορές και συχνά, σε ό, τι έχει να κάνει με τις ευρύτερες διεργασίες στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, δηλαδή όχι μονάχα του ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτό και τα όσα είπε χθες στο «Βήμα Fm», σχολιάστηκαν με νόημα και έμφαση. Καθώς πολλοί είδαν πίσω από τις λέξεις, την πρόθεση του Γιώργου Φλωρίδη να θυμίσει ότι… είναι εκεί. Και διεκδικεί το δικό του μερίδιο συμμετοχής στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Κεντροαριστεράς. Ή έστω… του ΠΑΣΟΚ.
Ενός ΠΑΣΟΚ που, σύμφωνα με την πολιτική αφήγηση του Γιώργου Φλωρίδη, έχει πάψει προ πολλού να είναι κόμμα, και έχει μεταβληθεί σε λέσχη επίδοξων ή κατά φαντασία ηγετών. Εννοείται ότι εξαιρεί τον εαυτό του.
