Ο προϋπλογισμός του 2012, που έχει ήδη υπερψηφισθεί στην ελληνική βουλή και θεωρητικά εφαρμόζεται εδώ και λίγες ημέρες αντιμετωπίζει πάλι την ακίνητη περιουσία ως την κορυφαία πηγή αύξησης φορολογικών εσόδων. Ουσιαστικά ο νέος προϋπολογισμός στηρίζεται στην υλοποίηση μια αυστηρής δημοσιονομικής λογικής με στόχο την είσπραξη πολλαπλών εσόδων από την κατοχή ακινήτων, τα τεκμήρια διαβίωσης και τα εισοδήματα των ακινήτων.
Ούτε η μεταβατική κυβέρνηση δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι τα φορολογικό έσοδα του κράτους οφείλουν να προέρχονται από παραγωγικά εισοδήματα και όχι από την κατοχή περιουσιακών στοιχείων. Άλλωστε η φοροδοτική ικανότητα ορίζεται κατά πρώτιστο λόγο από το εισόδημα των φυσικών και νομικών προσώπων και όχι από την κατοχή απαξιωμένων περιουσιακών στοιχείων αμφιβόλου αδιευκρίνιστης αξίας στην παρούσα χρονική στιγμή.
Για παράδειγμα η ενοποίηση όλων των φόρων περιουσίας των ακινήτων σε έναν ενιαίο θα ήταν μια λογική κίνηση, ενώ η διατήρηση φοροαπαλλαγών τόκων ή επενδύσεων ανακαινίσεων θα ήταν μια δυναμική αναπτυξιακή ένεση παραγωγικής φορολογίας με άνοδο των φορολογικών εσόδων. Ακόμη και μια αυτοτελής αντιμετώπιση των εισοδημάτων από ακίνητα μέχρι το επίπεδο του 25% θα έδινε το τόνο για την ανάπτυξη της επενδυτικής ζήτησης στην ακίνητη περιουσία.
Αντιθέτως η κυβέρνηση προϋπολογίζει τα έσοδα από την ακίνητη περιουσία να φτάσουν τα 3,5 δις ευρώ όταν το 2011 αναμένεται να εισπραχτούν 1,12 δις ευρώ και το 2010 είχαν αποδοθεί 487 εκατ. ευρώ. Δηλαδή το 2012 οι φόροι στα ακίνητα θα αυξηθούν κατά 217% και θα οκταπλασιαστούν σε σχέση με το 2010!! Η εξόντωση της αγοράς ακινήτων και της ιδιοκτησίας είναι γεγονός. Με μια λογική υπέρ-φορολόγησης η κυβέρνηση σκοπεύει ευθέως στην περιουσία της μικρής και μεσαίας τάξης του 70-80% του πληθυσμού που έχουν ιδιοκτησία ακινήτων.
Ειδικότερα οι τρόποι επίτευξης των εσόδων από ακίνητα είναι οι ακόλουθοι:
1ον. Είσπραξη των πολλών φόρων «κατοχής» ακινήτων
Η κατηγορία αφορά τους φόρους και τέλη σχετικά με την συνολική περιουσία σε ακίνητα. Το επόμενο διάστημα εκατομμύρια ιδιοκτητών θα λάβουν τα εκκαθαριστικά σημειώματα του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων (ΕΤΑΚ) 2009 του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) 2010 και 2011 και της έκτακτης εισφοράς ακινήτων. Το αφορολόγητο για τις περίπτωση του ΦΑΠ 2010 είναι 400.000€ και του ΦΑΠ 2011 200.000€ αντικειμενική αξία. Επίσης θα κληθούν από τον Απρίλιο να πληρώσουν σε 5 δόσεις τον Ειδικό τέλος Ηλεκτροδοτούμενων χώρων δηλαδή το περίφημο «χαράτσι».
2ον. Προβλέπεται αύξηση αντικειμενικών αξιών μέσα στο έτος.
Κίνηση που θα έχει ως αποτέλεσμα της άμεση αύξηση όλων των φόρων που εξαρτώνται από αυτές όπως το Ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων χώρων (χαράτσι), ΦΑΠ 2012, φόροι μεταβίβασης, ΦΠΑ, δημοτικά τέλη,κλπ.
3ον. Αύξηση τεκμήριων διαβίωσης ακινήτων και μειώση αφορολόγητου ορίου.
H ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης για κύρια κατοικία σήμερα ήδη έχει αυξηθεί κατά 70% σε σχέση με το 2011. Ενδέχεται να οδηγήσει σε μεγαλύτερα τεκμαρτά εισοδήματα οδηγώντας σε πολλές άδικες περιπτώσεις πληρωμής επιπλέον φόρων. Επίσης η μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ ουσιαστικά μειώνει ευθέως το καθαρό εισόδημα από μισθωμένα ακίνητα θέτοντας τον φόρο άνω του 45%!
Ήδη στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προϋπολογίζονται έσοδα από φόρους ακινήτων της τάξεως των 1.215 δις ευρώ και από αύξηση των τεκμηρίων και της εισφοράς αλληλεγγύης κοντά στα 1.800 δις ευρώ, μέχρι το 2015. Όλα αυτά τα νέα μέτρα προτείνονται σε μια οικονομία και αγορά ακινήτων σε ύφεση και κρίση. Η κυβερνητική πολιτική είχε από την αρχή επιμένει να αγνοεί την επιλογή ανάπτυξης της οικονομίας και της αγοράς ακινήτων. Είναι εφικτό και ανάπτυξη να υπάρξει και το αποτέλεσμα εσόδων να είναι το ίδιο ή και μεγαλύτερο. Είναι ο δρόμος προοπτικής για την οικονομία και την κοινωνία. Το δυστυχές είναι ότι όχι μόνο επιλέγεται από το 2010 η διαδρομή της λιτότητας και εξοντωτικής φορολόγησης αλλά ότι αποτελεί κεντρική επιλογή του νέου προγράμματος της νέας δανειακής σύμβασης, ουσιαστικά βάζοντας μια στενή θηλιά στην ελληνική οικονομία μέχρι το 2015!
