Τέτοιες μέρες πριν από οκτώ χρόνια, ο Κώστας Σημίτης βρισκόταν στη θέση του Γιώργου Παπανδρέου. Είχε συμπληρώσει σχεδόν οκτώ χρόνια στην πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι στην αναμέτρηση του Μαρτίου του 2004 απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και τον Κώστα Καραμανλή θα γνώριζε μια βαριά, στρατηγικών διαστάσεων ήττα, και το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» τον πίεζε να προχωρήσει σε διαδικασίες διαδοχής, προκειμένου να περιορίσει την πολιτική φθορά του Κινήματος.
Σε εκείνη τη δύσκολη για τον ίδιο αλλά και το ΠΑΣΟΚ πολιτική συγκυρία, ο Κώστας Σημίτης επέλεξε τη λύση της διαρχίας, όπως δηλαδή προτείνει και σήμερα ο διάδοχός του στην ηγεσία του Κινήματος, Γιώργος Παπανδρέου. Εκείνος βέβαια, το έκανε με «απευθείας ανάθεση», καλώντας στο… σπίτι του στην οδό Αναγνωστοπούλου τον Γιώργο Παπανδρέου, και παραδίδοντάς του το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ… του πατέρα του, που ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου είχε συμβάλλει καθοριστικά να περάσει στα χέρια του Κώστα Σημίτη το 1996. Σε πείσμα της περί του αντιθέτου επιθυμίας του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Από τη βάση. Με ανοικτή διαδικασία. Χωρίς όμως να έχει αντίπαλο, ούτε… για τα προσχήματα, αφού οι υπόλοιποι κορυφαίοι υποχρεώθηκαν σε σιωπή και πολιτική αφωνία. Ήταν η εποχή που τα ΜΜΕ τα οποία σήμερα βρίσκονται σε πόλεμο με τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν τον έβλεπαν ως «πρίγκιπα», αλλά ως «λυτρωτή». Για το ΠΑΣΟΚ, και το «σύστημα», φυσικά, και όχι για την Ελλάδα.
Ο Κώστας Σημίτης από την πλευρά του, διατήρησε τη θέση του πρωθυπουργού. Και το ΠΑΣΟΚ, έζησε αυτή την ιδιότυπη διαρχία για περίπου δυο μήνες, μέχρι τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, στις οποίες το αίτημα για πολιτική αλλαγή, υπερίσχυσε των βυζαντινισμών πάσης φύσεως συμφερόντων.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Γιώργος Παπανδρέου έχασε τις εκλογές του 2007, έχασε στο μεταξύ σε ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές, κατάφερε ωστόσο να μην χάσει το ΠΑΣΟΚ, επικρατώντας του Ευάγγελου Βενιζέλου. Στο πλευρό του οποίου είχε ταχθεί τότε ο Κώστας Σημίτης, ενώ τον συνέδραμαν και τα λεγόμενα «ορφανά του εκσυγχρονισμού». Μια «οξύμωρη» πολιτική συμμαχία, που ενδεχομένως στέρησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Τελικά, ο Κώστας Σημίτης διεγράφη από το ΠΑΣΟΚ ως «υπονομευτής», ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν προχώρησε στην ίδρυση κόμματος, στις εκλογές του 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός, και σήμερα βρισκόμαστε και πάλι, όχι τόσο στο 2007, αλλά μάλλον στο… 2004.Θα είχε λοιπόν ενδιαφέρον η δημόσια τοποθέτηση του Κώστα Σημίτη για τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου προτείνει να ακολουθηθεί μια διαδικασία αντίστοιχη εκείνης που ο ίδιος επινόησε και έθεσε σε εφαρμογή το 2004.
Πόσο μάλλον όταν, με την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η πλειοψηφία εκείνων που διαχειρίζονται σήμερα τις τύχες μας, ανήκουν στη σφαίρα επιρροής του Κώστα Σημίτη. Συμπορεύτηκαν και αναδείχτηκαν επί δικών του ημερών. Ημέρες που η Ελλάδα δεν θέλει ακριβώς… να θυμάται.
