Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Αν δεν υπήρχε και το Γκουαντάναμο…

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Βλέποντας τον Νιούτ Γκίνγκριτς να κερδίζει τον Μιτ Ρόμνεϊ στη Νότια Καρολίνα με… σκανδαλωδώς τεράστια διαφορά, ο Μπαράκ Ομπάμα δυσκολεύτηκε να κρύψει το χαμόγελό του.
Γνωρίζει καλά ότι ο πλέον συντηρητικός υποψήφιος που έχει απομείνει αυτή τη στιγμή στην κούρσα των διεκδικητών του προεδρικού χρίσματος για λογαριασμό του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, αποτελεί πιο εύκολο αντίπαλο για την εθνική αναμέτρηση του Νοεμβρίου, ακόμη και από τον «αιρετικό» Τζον ΜακΚέιν, πριν από τέσσερα χρόνια.

Αύριο λοιπόν, στην καθιερωμένη ομιλία του για την κατάσταση του έθνους, το επικοινωνιακό επιτελείο του Λευκού Οίκου του έχει εισηγηθεί να αγνοήσει πλήρως την αντιπολιτευτική ρητορική την οποία αναπτύσσουν οι Ρεπουμπλικανοί, με έμφαση στην οικονομία.
Και από την πλευρά του, να εστιάσει στις επιτυχίες τις οποίες αναμφίβολα κατέγραψε στη διάρκεια της θητείας του, στην εξωτερική πολιτική. Επιτυχίες αυταπόδεικτες, τις οποίες δεν μπορούν να αμφισβητήσουν οι αντίπαλοί του, και που αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές της πατριωτικής βάσης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Επί ημερών Ομπάμα εκτελέστηκε ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να απεμπλακούν από το αδιέξοδο του πολέμου στο Ιράκ, και να βρίσκονται σε καλό δρόμο, για να ξεφύγουν και από την αντίστοιχα προβληματική εμπλοκή τους στο Αφγανιστάν.
Αν δεν υπήρχε και το Γκουαντάναμο, που παραμένει ανοικτό παρά τη ρητή δέσμευση του Μπαράκ Ομπάμα να βάλει λουκέτο στις φυλακές της ντροπής, η εξωτερική πολιτική του θα έμοιαζε αψεγάδιαστη.
Και τώρα βέβαια, λάμπει αρκετά, ώστε να του δώσει το συγκριτικό πλεονέκτημα, έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου επιλέξουν οι Ρεπουμπλικανοί να βάλουν απέναντί του. Όσο για το «αγκάθι» της οικονομίας, κάθε εβδομάδα που περνάει, η ανάκαμψη επιστρέφει σε θετικούς ρυθμούς, και η ανεργία μειώνεται. Case closed…