Η εμβληματική πρωτοβουλία για την αποτελεσματική χρήση των
πόρων αποτελεί μία από τις επτά εμβληματικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της
στρατηγικής ανάπτυξης «Ευρώπη 2020» και αποσκοπεί στη μετάβαση προς μια βιώσιμη
οικονομία, χαρακτηριζόμενη από αποτελεσματική χρήση πόρων και χαμηλές εκπομπές
άνθρακα, με παράλληλη ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και της
ασφάλειας εφοδιασμού. Παρέχει ένα μακροπρόθεσμο και συντονισμένο
πλαίσιο δράσης σε πολλούς τομείς, όπως κλιματική αλλαγή,
ενέργεια, μεταφορές, βιομηχανία, πρώτες ύλες, γεωργία, αλιεία,
βιοποικιλότητα και περιφερειακή ανάπτυξη, με σκοπό την ενίσχυση των
επενδύσεων και της καινοτομίας.
Ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ, Καθηγητής
Ιωάννης Α. Τσουκαλάς, μέλος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας
του Ευρ. Κοινοβουλίου, κατέθεσε σειρά τροπολογιών που ενσωματώθηκαν στο τελικό
κείμενο της γνωμοδότησης και με τις οποίες ζητά:
·
ευρωπαϊκή πολιτική και
τεχνολογική πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια αειφόρο ανάπτυξη
·
μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τον
βιώσιμο εφοδιασμό της ΕΕ με πρώτες ύλες, κυρίως με σπάνιες γαίες
από εγχώριες πηγές
·
την ευθυγράμμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής
έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας με τους στόχους της αποδοτικής
χρήσης των πόρων
·
την ανάπτυξη κατάλληλων μηχανισμών
και μεθόδων για τη μέτρηση της τρέχουσας και την πρόβλεψη της μελλοντικής
κατανάλωσης πόρων στην Ευρώπη
·
η αποδοτικότητα των πόρων να
μην είναι αυτοσκοπός, αλλά απαραίτητο εργαλείο για ανάπτυξη,
βιωσιμότητα, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση και ευημερία για
τους ευρωπαίους πολίτες και τις επιχειρήσεις
·
μείωση της εξάρτησης της
Ευρώπης από εισαγωγές πρώτων υλών που παράγονται με περιβαλλοντικά μη
βιώσιμες μεθόδους.
Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των ψηφοφοριών, ο κ. Τσουκαλάς
έκανε τις εξής δηλώσεις: «Μέχρι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός εκτιμάται ότι θα
έχει αυξηθεί κατά 30% σε περίπου 9 δις. Οι φυσικοί πόροι, από τις πρώτες ύλες,
όπως τα μέταλλα και το ξύλο, μέχρι τα τρόφιμα, το νερό, τον αέρα και
τα οικοσυστήματα, στηρίζουν την οικονομία και καθορίζουν την ποιότητα
ζωής. Αυτή τη στιγμή, στην ΕΕ μόνο, η συνολική κατανάλωση φυσικών πόρων
αντιστοιχεί σε 16 τόνους κατά κεφαλήν το χρόνο, εκ των οποίων το 40% αφορά
κατασκευαστικά υλικά, το 25% ορυκτά καύσιμα και το 25% βιομάζα,
συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων. Με το σημερινό, όμως, μοντέλο οικονομικής
ανάπτυξης και τους ρυθμούς κατανάλωσης, μια βιώσιμη ανάπτυξη δεν είναι εφικτή. Χρειάζονται,
λοιπόν, άμεσα μέτρα για τη χρηστή διαχείριση και ανακύκλωση των φυσικών πόρων,
αλλά και για τη διαχείριση των πραγματικών και τεχνητών ελλείψεων τους. Η
ορθή και βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων δεν αποτελεί μόνο τεράστια
οικονομική ευκαιρία, αλλά και απαραίτητη
προϋπόθεση για την ασφάλεια εφοδιασμού, την ανεξαρτησία από ξένους προμηθευτές
και τη διατήρηση της διαπραγματευτικής ισχύος της ΕΕ έναντι τρίτων. Και ο πιο
ασφαλής τρόπος για την επίτευξη των στόχων αυτών, χωρίς να
εμποδίζεται η ευρωπαϊκή βιομηχανική ικανότητα, η ανάπτυξη, η απασχόληση και
η ανταγωνιστικότητα, είναι η επένδυση στην έρευνα, την
ανάπτυξη και την τεχνολογική καινοτομία».
