Για μία ακόμη φορά η Ελλάδα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, έχοντας μετέωρο το θέμα της διαπραγμάτευσης του «κουρέματος» αλλά και της νέας δανειακής σύμβασης.
Και τα δύο φαίνονται αλληλένδετα, καθώς όλες οι πλευρές θέλουν εγγυήσεις. Οι μεν για τη βιωσιμότητα του χρέους και οι δε για την ρευστότητα.
Η Ελλάδα στη μέση, με το λαό της να παρακολουθεί από τα ΜΜΕ, απογοητευμένος και εξαντλημένος, ίσως το σημαντικότερο διεθνές παζάρι στη μεταπολιτευτική ιστορία του, που γίνεται με ανατολίτικους όρους.
Κι άλλα μέτρα, πιο επίπονα, είναι το νέο αίτημα της τρόικας, για μερικές ακόμη ανάσες ρευστότητας.
Το ίδια και τα ίδια, ζούμε τα τελευταία δυο χρόνια.
Και γιατί η επιμονή σε αυτό το «πολικά μοιραίο λάθος», όπως κατόπιν εορτής παραδέχεται και ο κ. Σημίτης;
Γιατί τόση σπουδή για την ίδια ακριβώς συνταγή; Όλοι πια, μα όλοι, έχουν δημοσίως δηλώσει, πως αυτή είναι η καταστροφή για τη χώρα μας. Και αυτοί που την υπέδειξαν και αυτοί που την εφήρμοσαν. Όλοι έχουν παραδεχθεί πως η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο στην κρίση της ζώνης του ευρώ.
Δεν υπάρχει πια αμφιβολία πως και ο τελευταίος αυτός εκβιασμός που εμπεριέχει κι άλλα μέτρα, για μία ακόμη παράταση της ζωής μας στην εντατική, δεν είναι τίποτε άλλο, από ένα ακόμη βήμα για τη βαθύτερη και δίχως επιστροφή, εξάρτησης της Ελλάδας από «σωτήρες» και δανειστές.
Δεν είναι τυχαίο πως η εφαρμοζόμενη πολιτική έφερε ΜΟΝΟ ύφεση και στη συνέχεια ανάγκη, ΜΟΝΟ για νέο δανεισμό..
Δεν είναι τυχαίο που σταμάτησε η απαίτηση των διεθνών μας σωτήρων για εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας μας –τουλάχιστον στα ΜΜΕ.
Δεν είναι τυχαίο που δεν είναι πιεστικό αίτημα, για ανάπτυξη της Ελλάδας και για απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Δεν είναι τυχαίο που δεν ωριμάζει ΑΜΕΣΑ κάποιο μεγάλο έργο για την εκτίμηση και εκμετάλλευση πηγών ενέργειας.
Το μόνο αίτημα.. έτσι όπως τουλάχιστον, μας σερβίρεται, …μείωση κόστους εργασίας και επιπλέον φορολόγηση.Μα αυτά οδηγούν σε μία και μόνο σκέψη.
Κάποιος εκεί έξω ή/και μέσα, περιμένει ή/και οδηγεί τα γεγονότα έτσι ώστε να αγοράσει πολύ φθηνά… ανθρώπους και περιουσίες.
Κατακρημνίζεται η αξία των υλικών αγαθών της Ελληνικής μικρομεσαίας τάξης, όπως και του επίσημου κράτους, με το κόστος εργασίας πολύ χαμηλό και μια κοινωνία, εξαθλιωμένη ψυχικά και οικονομικά.
Η Ελλάδα, βρίσκεται προ σωτηρίας ή προ ξεπουλήματος;
Η κυβέρνηση ειδικού σκοπού, ας αποδειχθεί κυβέρνηση εθνικού ιστορικού καθήκοντος.
