Αρχίσανε τα όργανα, με ανακοινώσεις, διαρροές και καταγγελτικό λόγο. Η υπερηφάνεια του χαμένου, η αυτοσυγκράτηση και η αυτογνωσία είναι πλέον άγνωστες λέξεις.
Ο πολίτης προχωρά μπροστά, αναζητώντας μόνος του λύσεις στα προβλήματα πού του δημιούργησε η ανερμάτιστη πολιτική σας.
Ο πολίτης ακολουθεί έναν δρόμο μοναχικό με την υπερηφάνεια του χαμένου, γιατί σας ψήφισε, με αυτοσυγκράτηση, γιατί μαζεύτηκε στο σπίτι του και στην οικογένειά του, με αυτογνωσία, γιατί προσπαθεί να διορθώσει τις κακές πρακτικές του.
Εσείς μείνατε πίσω.
Σας γύρισε την πλάτη και θα το κάνει σε όλους όσους προσπαθούν να παίξουν στην πλάτη του με ψέματα, με ξύλινο λόγο, με υπερφίαλη αντίληψη και με συμπεριφορές πού δεν συνάδουν με τις τραγικές καταστάσεις πού βιώνει.
Η προοπτική, το μέλλον, το αύριο των παιδιών μας δεν μπορεί να μένει στα χέρια σας ούτε φυσικά στα χέρια των όσων χρόνια τώρα παίξανε στις πλάτες των εργαζόμενων χρησιμοποιώντας τους σαν μοχλό εξυπηρέτησης των ατομικών τους συμφερόντων.
Ο πολίτης περιμένει να ακούσει την άλλη πρόταση, να την αξιολογήσει και αν την βρει δίκαιη, άτεγκτη, αληθινή και σύμφωνη με τις αξίες του θα της δώσει όχι μόνο δυνατότητα αλλά και εμπιστοσύνη.
Αυτήν την εμπιστοσύνη πού θα καταστήσει τον αυριανό εκπρόσωπο της Χώρας μας να αισθάνεται χρέος για να υπηρετήσει την πατρίδα του. Χρέος, μια λέξη που ο πολίτης την γνωρίζει στο πετσί του ενώ μερικοί – μερικοί τη διδάχθηκαν, χωρίς να τελικά να τη μάθουν, στα Πανεπιστήμια.
