ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΡΡΗΣ
Πέρασαν τρία χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η 6η Δεκεμβρίου του 2008 θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην ιστορική μνήμη της σύγχρονης Ελλάδας, καθώς απελευθέρωσε το χάος, επιτάχυνε την πτώση μιας κυβέρνησης, και έστειλε μήνυμα μετωπικής αναστάτωσης στην κοινωνία.
Το τραγικό συμβάν έκτοτε, αποτελεί ευκαιρία για να… ξεδώσουν κάθε λογής ταραξίες. Με κουκούλες ή όχι. Σίγουρα πάντως, όσα συνέβησαν και σήμερα στην επέτειο για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, κάθε άλλο παρά τιμούν τη μνήμη του. Προφανώς γιατί εκείνοι που προσπάθησαν και πάλι να μετατρέψουν το κέντρο της Αθήνας, αλλά και άλλες περιοχές, σε εστίες χάους και τρόμου, δεν ενδιαφέρονταν για την απώλεια της ζωής ενός νέου παιδιού. Βρήκαν απλώς ακόμη μια ευκαιρία «να τα σπάσουν».
Ειδικά σε μια εποχή σαν τη σημερινή, κατά την οποία περισσεύει η εθνική απογοήτευση, στα όρια της μελαγχολίας, στην έναρξη ουσιαστικά της περιόδου των εορτών, με ελάχιστους να νιώθουν πραγματικά διάθεση να γιορτάσουν, η σημερινή τραγική εικόνα του κέντρου της Αθήνας, ήρθε να λειτουργήσει ως χαριστική βολή. Κρίμα. Τίποτα άλλο.
