ΟΛΓΑ ΧΗΡΑ
Η ζωή μας έχει γίνει ένας φαύλος κύκλος «αναμασήματος» των πάντων! Ακούμε κάτι, το ενστερνιζόμαστε και αρχίζουμε να το «αναμασάμε» χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία από πού προέκυψε,
γιατί το είπε κάποιος και αν πράγματι βασίζεται στην αλήθεια ή πρόκειται για μια εν μέρει αληθινή άποψη, γνώμη, πληροφορία… πείτε το όπως θέλετε! Σημασία έχει, ότι αφού το είπε μια «αυθεντία» και το πιστεύουν οι πολλοί, θα είναι και αλήθεια! Που χρόνος να ψάξεις, που χρόνος να ασκήσεις την κριτική σου ικανότητα και να δεις πίσω από τις «κουρτίνες».
Συμβαίνει παντού! Από το κουτσομπολιό της γειτόνισσας, που αμέσως θα γίνει πιστευτό και γεγονός, από τις πολιτικές απόψεις και τους υποστηρικτές τους… Πάντα κάποιος θα λέει κάτι και οι υπόλοιποι σαν πρόβατα θα ακολουθήσουν τα λεγόμενα, θα πιστέψουν και θα διαδώσουν χωρίς να σκεφτούν, χωρίς να κρίνουν!
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο χώρο της πληροφόρησης περί διατροφικών ζητημάτων.
Ας μην πούμε για το γεγονός της προφορικής πληροφόρησης από κάθε έναν που θεωρεί τον αυτό του ειδήμονα χωρίς να είναι. Εκεί έγκειται στον καθένα να αναζητεί πληροφόρηση από τον «νόμιμο ειδικό». Ας πούμε για μια από τις μεγαλύτερες πια πηγές πληροφόρησης της εποχής μας.
Πλέον έχοντας πρόσβαση στο διαδίκτυο μπορούν να ενημερωθούν όλοι για διατροφικά θέματα που τους απασχολούν. Ψάχνοντας όμως κανείς ένα θέμα πέφτει πάνω σε πολλές σελίδες πληροφόρησης που αν τις καλοκοιτάξει θα δει ότι είναι τις περισσότερες φορές, η ίδια ακριβώς πληροφορία διατυπωμένη διαφορετικά. Βέβαια αν η πληροφορία έχει προκύψει από έναν επιστήμονα που έχει ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα και έχει μια εμπεριστατωμένη άποψη, δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι, αλλά υπάρχουν και άτομα που διαδίδουν λανθασμένες πληροφορίες, καθώς και «αναμασητές των αναμασητών»… και εκεί χάνεται το παιχνίδι της έγκυρης και έγκαιρης πληροφόρησης!
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μερικοί «αναμασητές» είναι και οι ίδιοι επιστήμονες που αναζητούν πληροφορίες και απλά δεν κρίνουν αν είναι αλήθεια ή όχι… η όλη κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο.
Η σωστή προσέγγιση των επιστημόνων, όχι μόνο της διατροφής, είναι να παραθέτουν στα γραφόμενά τους στο διαδίκτυο, καθώς και στα περιοδικά, τη βιβλιογραφία των πηγών τους, γιατί σίγουρα κανένας δεν ξέρει σε βάθος το αντικείμενό του, σύμφωνα με τον κατά πολύ μπροστά για την εποχή του, Σοπενάουερ.
«Ο κοινός άνθρωπος τρέφει μεγάλο σεβασμό για όσους φέρουν μια επαγγελματική ιδιότητα. Δεν συνειδητοποιεί πως ένας επαγγελματίας δεν αγαπά το ίδιο το επάγγελμά του, αλλά τα χρήματα που του αποφέρει ή ότι είναι σπάνιο να διδάσκει κανείς ένα αντικείμενο και να το κατέχει ταυτόχρονα σε βάθος- διότι, αν μελετούσε όπως όφειλε, δεν θα είχε χρόνο να διδάσκει» (The art of always being right, Arthur Schopenhauer)
Όσο για τους κοινούς ανθρώπους, στο χέρι τους είναι να προσέχουν και να κρίνουν τις πληροφορίες που δέχονται, είτε απλά να αναζητούν τους πραγματικά ειδικούς στην πληροφόρηση… ανάλογα πάντα με το αντικείμενο.
