Νομίζω ότι κάποιο λάθος κάνει ο αξιότιμος Πρόεδρος του ΛΑΟΣ και το λάθος αυτό το κατανοώ, διότι και ο ίδιος είναι μέρος του λάθους.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ποιο είναι το λάθος;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Καλεί μια καταρρέουσα και ανύπαρκτη Κυβέρνηση και έναν απόντα Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να σώσουν τον τόπο. Ε, αυτοί το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τον καταστρέφουν τον τόπο. Τον έχουν οδηγήσει στον γκρεμό, γιατί ήδη κατρακυλάει στον γκρεμό, βυθίζεται στον γκρεμό και του δίνουν μια δυνατή σπρωξιά για να πάει παρακάτω, στο αδιέξοδο και στην άβυσσο. Αυτό κάνει η Κυβέρνηση, αυτό κάνει και η απούσα Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία δραπέτευσε για άλλη μία φορά για να μην πει την άποψή της, για να μην κριθεί η άποψή της, για να μην ακούσει τον αντίλογο σε μια Αίθουσα που επιτρέπεται κατά τα άλλα να πει κανείς τη γνώμη του από αυτό το Βήμα.
Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά δείχνουν ότι δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση, εναλλακτική στον αστικό κόσμο, απέναντι στη μνημονιακή λεηλασία. Η διάδοχη κατάσταση απέναντι στην Κυβέρνηση είναι μόνο η Αριστερά ως εναλλακτική λύση, η οποία μπορεί να δώσει διέξοδο και προοπτική σε αυτήν τη χώρα. Διέξοδο με ένα μεγάλο «όχι» στην τρόικα, ένα μεγάλο «όχι» στα μνημόνια, ένα μεγάλο «όχι» στις δανειακές συμβάσεις, ένα μεγάλο «όχι» στη λεηλασία της χώρας και ένα μεγάλο «ναι» σε μια προοδευτική προοπτική διεξόδου από την κρίση με σοσιαλιστική προοπτική. Ο λαός δεν έχει ανάγκη από την τρόικα, δεν έχει ανάγκη από δανειακές συμβάσεις, οι οποίες είναι κατοχικές στην ουσία συμβάσεις, υποδουλωτικές συμβάσεις και υποθηκεύουν και το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου.
Έχουμε έναν όχι καταρρέοντα Πρωθυπουργό, έναν Πρωθυπουργό που έχει καταρρεύσει. Έναν Πρωθυπουργό που είναι πια σκιά. Έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος έχει γαντζωθεί από την εξουσία, που δυστυχώς ως απόλυτου άρχοντα του έχει δώσει το Σύνταγμα, έχει γαντζωθεί από την εξουσία και δεν λέει να ξεκολλήσει, την ώρα που έχει οδηγήσει τον τόπο σε ένα απίστευτο αδιέξοδο, πρωτοφανές αδιέξοδο.
Και έχουμε μια Κυβέρνηση η οποία δυστυχώς –σέβομαι τους παρόντες- έχει μετατραπεί σ’ ένα πολιτικό τσίρκο, μια Κυβέρνηση που έχει χωριστεί σε φέουδα και βαρόνους, που ο καθένας εκφωνεί τη δική του λογική και το δικό του μονόλογο σε αντίθεση και σε αντιπαράθεση μ’ όλους τους άλλους, μία Κυβέρνηση που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ομνύει στην Τρόικα και στην ευρωκηδεμονία σε μια περίοδο μάλιστα που ο τόπος δεν αντέχει άλλο, δεν πάει άλλο.
Καταστρέφετε τη χώρα καθημερινά. Προηγουμένως μας είπε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης το εξής: «Σώζουμε τη χώρα». Πώς τη σώζετε τη χώρα; Μπορείτε να μας πείτε; Τι πάει να πει «σώζετε τη χώρα»; Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα; Είστε εντελώς εκτός τόπου και χρόνου;
Σώζετε τη χώρα λεηλατώντας τους πολίτες της, εκτελώντας τον κόσμο της εργασίας; Σώζετε τη χώρα οδηγώντας την δυο αιώνες πίσω σ’ έναν απίστευτο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα; Σώζετε τη χώρα οδηγώντας τους εργαζόμενους σε μισθούς πείνας, σε μισθούς πενίας, κάνοντας άγριες περικοπές;
Σώζετε τη χώρα διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις, διαλύοντας το Σύνταγμα με τα πραξικοπήματα, διαλύοντας τις συλλογικές συμβάσεις; Σώζετε τη χώρα, όταν την έχετε μετατρέψει σε χώρα ανέργων, όταν μέσα στη νεολαία οι άνεργοι είναι πολλοί περισσότεροι όχι από τους απασχολούμενους, αλλά από τους απασχολήσιμους; Σώζετε τη χώρα όταν διαμορφώνετε μια νέα γενιά νέων μεταναστών; Ποιο είναι το σώσιμο της χώρας;
Εφαρμόζετε συνεχώς πολιτικές που οδηγούν σε μεγαλύτερη ύφεση την οικονομία, σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Έχει μπλοκάρει αυτή τη στιγμή όλο το δημόσιο. Το κράτος έχει παραλύσει από τις πολιτικές σας, τις πολιτικές κατεδάφισης. Το κράτος έχει κάνει στάση πληρωμών στο δημόσιο προς την οικονομία και την κοινωνία.
Οι τράπεζες, παρά την αιμοδοσία από το δημόσιο, από τα λεφτά του φορολογουμένου, δεν δίνουν ούτε ένα ευρώ ρευστότητας στην οικονομία και την κοινωνία. Οι τράπεζες πνίγουν αυτή τη στιγμή τη χώρα. Αυτό είναι το σώσιμο που κάνετε;
Και ερχόσαστε να μας πείτε ότι η διέξοδος είναι η περίφημη αυτή συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Εσείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, πιστεύετε αυτούς τους μύθους, αυτά τα κατασκευάσματα, αυτή τη φαιά προπαγάνδα που μας λέει ότι οι αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου μπορούν να δώσουν απάντηση;
Καλά ο κ. Σαμαράς, το καταλαβαίνω. Λέει ότι συμφωνεί με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου. Διαφωνούν, αποχωρούν, τσακώνονται, αλλά συμφωνούν σε όλα γιατί βλέπω τη Νέα Δημοκρατία και το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό να συμφωνούν και με τη δανειακή σύμβαση και με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, να συμφωνούν με την ανάγκη να διαμορφωθεί ένα νέο μνημόνιο και λένε «κάπου διαφωνούμε στα μίγματα». Ποια είναι αυτά τα περίφημα μίγματα, δεν το ξέρει κανείς. Διότι εάν συμφωνείς σ’ όλο το πακέτο, τα μέτρα είναι μονόδρομος. Δεν υπάρχουν βεβαίως καλά και κακά μνημόνια.
Γιατί, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ιδιαιτέρως του ΠΑΣΟΚ, μπορεί οι αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου να αποτελούν απάντηση στην τραγωδία που ζει η χώρα; Τι κάνουν αυτές οι περίφημες αποφάσεις; Μας λέτε ότι κουρεύουν το χρέος κατά 50%. Λέτε ψέματα! Έχετε βρει ένα μαγικό νούμερο το «50%» και το προβάλλετε, το οποίο μάλιστα είναι ανακριβές. Μιλάμε για το 50% όχι του χρέους του δημοσίου, αλλά το 50% του χρέους προς τις τράπεζες, προς τους ιδιώτες και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Το χρέος προς την Τρόικα, το χρέος προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα ομόλογα που έχει αυτή, το βραχυπρόθεσμο χρέος και άλλα τινά εξαιρούνται. Γιατί εξαιρούνται; Γιατί κάνατε αυτή την κατάπτυστη δανειακή σύμβαση με την Τρόικα, η οποία δεν βάζει τα δάνεια που δίνει στη διαπραγμάτευση και σε οποιοδήποτε κούρεμα. Εξαιρούνται αυτά.
Τι μένει, λοιπόν, από το χρέος; Μένουν υποτίθεται τα 200 δισεκατομμύρια προς τις τράπεζες. Μας λέτε ότι το 50% απ’ αυτά θα κουρευτεί και θα πάμε στα 100 δισεκατομμύρια. Αφαιρούμε απ’ αυτά τα 100 δισεκατομμύρια τα δάνεια που χρειάζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη στήριξη των ταμείων, εκτός εάν κόψετε εντελώς τις συντάξεις.
Αν δεν υπάρχουν συντάξεις, πού πάμε; Πάμε σ’ ένα νούμερο της τάξης των 50 δισεκατομμυρίων στην καλυτέρα των περιπτώσεων. Σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο χρέος των 370 δισεκατομμυρίων! Δεν είναι 50 δισεκατομμύρια, ούτε θα είναι γιατί δεν υπάρχει συμφωνία.
Αυτή η συμφωνία για την οποία μιλάτε είναι στην ουσία συμφωνία του αέρα. Είναι συμφωνία- πολιτική έκκληση, είναι συμφωνία ευχής που πρέπει να επιβεβαιωθεί σε διαπραγματεύσεις με τους τραπεζίτες. Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι!
Άρα, άνθρακες ο θησαυρός για τον οποίον μας ομιλείτε. Άνθρακες ο θησαυρός, όπως οι αποφάσεις της επάρατης 21ης Ιουλίου για την οποία ερχόσασταν εδώ και θριαμβολογούσατε. Γι’ αυτό τον άνθρακα, το θησαυρό, ποιο είναι το αντίτιμο; Μια νέα αποικιακή δανειακή σύμβαση που θα συνοδεύεται με μνημόνιο.
Λέει, ναι, στη δανειακή σύμβαση ο κ. Σαμαράς. Μα, η δανειακή σύμβαση είναι δεμένη με νέο μνημόνιο. Δεν μπορεί να υπάρξει δανειακή σύμβαση χωρίς νέο μνημόνιο. Αυτά πάνε μαζί, είναι ούλα-δόντια. Θα συνοδευτεί αυτός ο άνθρακας με μια κατάπτυστη δανειακή σύμβαση, μ’ ένα νέο μνημόνιο, το οποίο στο όνομα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών γενικώς και όχι του πρωτογενούς πλεονάσματος, ίσως και των πλεονασματικών -τους οποίους θα στέλνουν γρήγορα- θα επιβάλλει νέο πακέτο μέτρων λεηλασίας του ελληνικού λαού, ασφαλώς με όρους υπερκηδεμονίας της χώρας, επιτροπείας και στην ουσία νέας κατοχής. Αυτό το παραμύθι, αυτό το κατασκεύασμα θέλετε να μας το σερβίρετε ως διέξοδο;
Ο κ. Παπανδρέου για να φύγει από το προσωπικό του αδιέξοδο, για την προσωπική του επιβίωση έκανε μια πρόταση δημοψηφίσματος, όπως μας είπε για τη δανειακή σύμβαση. Τρέχα, γύρευε! Μπορεί να υπάρχει και ένας λόγος γι’ αυτό, επειδή η προηγούμενη δανειακή σύμβαση είναι παράνομη και αντισυνταγματική και ίσως επισύρει και άλλου είδους ευθύνες, πέραν των πολιτικών.
Μας είπε, λοιπόν, ότι θα κάνει δημοψήφισμα. Μόλις ακούστηκε η λέξη «δημοψήφισμα», είδα μια λυσσώδη αντίδραση που ξεκινούσε από τη Νέα Δημοκρατία και το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό μέχρι και το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, από τους πιο ακραίους και ακραιφνείς μνημονιακούς εκσυγχρονιστές.
Γιατί αυτή η αντίδραση απέναντι στο δημοψήφισμα; Για ένα και μόνο λόγο, γιατί έτρεμαν το στεντόρειο μεγάλο επερχόμενο ενωτικό «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού σ’ ένα τέτοιο δημοψήφισμα, που θα ανέτρεπε τα σημερινά αποκρουστικά δεδομένα και θα άνοιγε άλλους δρόμους.
Δεν πρόλαβε να εξαγγελθεί η πρόταση για το δημοψήφισμα και πήγε περίπατο, χάθηκε στις Κάννες, χάθηκε και στις διαπραγματεύσεις με το Σαμαρά. Έχουμε μια κυβέρνηση αγκιστρωμένη και έναν Σαμαρά απόντα τώρα, να τσακώνονται, όταν οι ίδιοι συμφωνούν και συμφώνησαν από κοινού να αρνηθούν ένα επερχόμενο «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού απέναντι στα τερατουργήματα που έχουν κάνει και αυτά που ετοιμάζουν.
Αυτή την ώρα διάδοχη κατάσταση στην Κυβέρνηση δεν είναι η Νέα Δημοκρατία. Αυτή την ώρα ο τόπος έχει ανάγκη από εκλογές για να μιλήσει ο ελληνικός λαός, για να αποφανθεί ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός αυτή την ώρα θα πει ένα «όχι» στην τρόικα και στα μνημόνια, όχι στην αστική συναίνεση Νέα Δημοκρατία-ΛΑΟΣ-ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία-ΛΑΟΣ και θα ενισχύσει τις δυνάμεις της Αριστεράς για να πάρει μία άλλη τροπή και μία άλλη εξέλιξη η πορεία της χώρας.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αυτή την ώρα, αυτό που χρειάζεται αυτή η χώρα είναι μία μεγάλη συμπαράταξη των αριστερών δυνάμεων. Οι αριστερές δυνάμεις μπορεί να έχουν διαφορές. Ασφαλώς έχουν και είναι θεμιτό να υπάρχουν διαφορές. Δεν έχουν, όμως, μόνο διαφορές. Σε τέτοια κρίσιμη περίοδο που κινδυνεύει κυριολεκτικά η επιβίωση της χώρας και του ελληνικού λαού, αυτό που χρειάζεται από την Αριστερά σε όλες τις εκφράσεις της είναι να προτάξει τα κοινά και τα μεγάλα και να ανοίξει έναν διάλογο για σύγκλιση για να δώσει διέξοδο στον τόπο.
Αυτή την ώρα ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ μπορούν να βρουν έναν κοινό τρόπο για να απαλλάξουν τη χώρα από το βραχνά της κηδεμονίας της ευρωκηδεμονίας, για να απαλλάξουν τη χώρα από την τρόικα και τα μνημόνια.
Χαμογελάτε, κυρία Μπακογιάννη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Για να μην κλαίω, κύριε Λαφαζάνη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Θα κλάψετε και θα κλάψετε πικρά και γρήγορα. Να είστε βέβαιη γι’ αυτό. Είσαστε αρχιτέκτων της αστικής μνημονιακής συναίνεσης, αυτό που έχει φέρει τραγωδίες στον τόπο. Αυτό μας έφερε σε αυτή την κατάσταση, σε αυτό το κατάντημα. Εάν δεν απαλλαγούμε από αυτή τη δική σας συναίνεση -η οποία είναι στην πράξη και ζητάτε να εκφραστεί και σε κυβερνητικό επίπεδο- με μια μεγάλη συμπαραταγμένη Αριστερά, τότε δεν θα έχει ελπίδα και προοπτική ούτε ο τόπος, ούτε ο ελληνικός λαός.
Σας ευχαριστώ.
