Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Ντέρμπι ήταν… και πάει

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΙΤΙΤΣΙΟΥ
Ωραία! Ένα ντέρμπι ακόμη τελείωσε και μαζί μία εβδομάδα υπεραναλύσεων –όπως άλλωστε συνηθίζεται πριν από ανάλογους αγώνες- και μαζί κάποιοι χαίρονται γιατί επιβεβαιώθηκαν μέσω των προβλέψεων τους και τελικά αυτό το «classico» τι άφησε;
Αλλά πριν σκεφτεί κανείς τι άφησε, πραγματικά σκεφτόμουν πόσο μεγάλη ιεροσυλία είναι να χρησιμοποιείται ο όρος «classico» στα ελληνικά ντέρμπι. Πάμε στοίχημα ότι αν το μάθαιναν οι Ισπανοί θα γελούσαν.
Καθένας βέβαια με ό,τι έχει πορεύεται και σ’ αυτή τη χώρα που πάντα το ξένο μας μάγευε, το από αλλού φερμένο, ίσως μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα όταν στο πρόσωπο του Λέτο μπορούμε να δούμε αυτό του Μέσι. Ίδιο εθνικό αίμα τους ενώνει άλλωστε!
Και τώρα που τελείωσε η πρώτη «μάχη» της χρονιάς ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό γιατί πρέπει να είμαστε χαρούμενοι;
Για το γεγονός ότι είδαμε δύο γκολ και μάλιστα αυθεντικά!
Για το γεγονός ότι η διαιτησία έπαιξε στη μέση!
Για το γεγονός ότι εντός αγωνιστικού χώρου βρέθηκαν μόνο οι παίκτες!
Για το γεγονός ότι οι φίλαθλοι δεν πέταξαν παρά ελάχιστα καπνογόνα!
Για το γεγονός ότι οι φίλαθλοι άκουσαν τις παραινέσεις του προέδρου τους να είναι φρόνιμοι!
Για το γεγονός ότι οι προπονητές των δύο ομάδων αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις για τις ικανότητες τους και τον τρόπο που έχουν εξελίξει την ομάδα που έκαστος καθοδηγεί!
Τελείωσε λοιπόν ένα ντέρμπι και εξυμνούμε τα πλέον φυσιολογικά πράγματα. Ή μάλλον αυτά που θα όφειλαν να είναι φυσιολογικά σε μία πολιτισμένη ποδοσφαιρικά χώρα.
Τελείωσε ένα ντέρμπι και δεν κατάλαβα γιατί πρέπει οι σύνδεσμοι να πάρουν την οδηγία του προέδρου σχετικά με τη συμπεριφορά τους;
Τελείωσε ένα ντέρμπι και δεν κατάλαβα γιατί θαυμάζουμε το ότι το γήπεδο δε γέμισε με κανίβαλους οπαδούς, οι οποίοι ορισμένες φορές δε δίνουν νόημα στην ανθρώπινη ζωή;
Τελείωσε ένα ντέρμπι και δεν κατάλαβα γιατί ο μέσος τηλεθεατής και πολύ περισσότερο ο μέσος οπαδός του Παναθηναϊκού να νιώθει ανακουφισμένος, γιατί –να το εκφράσω λαϊκά- φοβόταν εξαρχής το σφάξιμο της διαιτησίας.
Τελικά τίποτα δεν έχει φτιάξει στην κουλτούρα του ελληνικού ποδοσφαίρου και για ό,τι καμαρώνουμε σήμερα τα προγνωστικά λένε ότι θα ντρεπόμαστε ξανά αύριο, μπορεί και την ίδια στιγμή, αν αναλογιστούμε πόσο επιφανειακό και ψεύτικο είναι.