«Μνημείο» φτώχειας και ανεξέλεγκτης κοινωνικής χρεοκοπίας ο Προϋπολογισμός του 2012
Τα επίσημα στοιχεία για την εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού είναι μια ακόμη ηχηρή ομολογία αποτυχίας της καταστροφικής και αδιέξοδης πολιτικής του «Μνημονίου».
Η ύφεση ανακυκλώνεται και η «μαύρη τρύπα» ξεπερνά πλέον τα 3δις €, την ώρα που η κοινωνία οδηγείται σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και η πραγματική οικονομία στην οριστική κατάρρευση.
Οι δυσβάσταχτες θυσίες του ελληνικού λαού δεν πιάνουν τόπο και το «ναυάγιο» της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δημιουργεί μια χώρα «φτωχών».
Τα κρατικά έσοδα μειώνονται και οι δαπάνες αυξάνονται παρά την καθημερινή εισοδηματική «αφαίμαξη» των εργατικών νοικοκυριών, τις «φοροεπιδρομές», τα «μόνιμα χαράτσια» και την απάνθρωπη ταύτιση των δημοσίων αγαθών με «κεφαλικούς φόρους».
Αλλά και ο Προϋπολογισμός του 2012 κινείται στο γνωστό δόγμα (ΠΑ)ΣΟΚ «άλλοι σπέρνουν και θερίζουν, άλλοι τρων’ και μαγαρίζουν». Δεν είναι Προϋπολογισμός βιώσιμης διακυβέρνησης αλλά μέθοδος «οικονομικής και κοινωνικής εκκαθάρισης».
Με όχημα το δήθεν «πρωτογενές πλεόνασμα» εκτοξεύει το κοινωνικό έλλειμμα στα ύψη. Επενδύει σε κοινωνικά ερείπια και οικονομικά συντρίμια, «στρώνοντας το χαλί» για το «ξεπούλημα» της εθνικής μας περιουσίας.
Η ακραία λιτότητα κλιμακώνεται δίνοντας τη «χαριστική βολή» στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Τα «μόνιμα και νόμιμα φορολογικά υποζύγια» υποχρεώνονται για ακόμη μια φορά να καλύψουν περισσότερο από το 60% των κρατικών εσόδων.
Το κράτος πρόνοιας καταρρέει, η κοινωνική δικαιοσύνη καταργείται και η «σφαγή» της μέσης ελληνικής οικογένειας συνεχίζεται. Το «Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων» υπάρχει μόνο ως αναφορά...όταν η ανάπτυξη μοιάζει με «άγνωστη λέξη».
Οι εργαζόμενοι της χώρας έχουμε ξεπεράσει προ πολλού κάθε όριο ανοχής και αντοχής. Είμαστε αποφασισμένοι να ανατρέψουμε τις πολιτικές που μας καταδικάζουν στην εξαθλίωση, που στερούν από τις οικογένειές μας την αξιοπρέπεια για το «σήμερα» και την προοπτική για το «αύριο».
Η 1η του Δεκέμβρη είναι το σημείο εκκίνησης ενός μεγάλου, μαζικού και δυναμικού αγώνα, ώστε αυτός ο Προϋπολογισμός να «μείνει στα χαρτιά» και να κιτρινίσει στα συρτάρια των Υπουργών που τον εμπνεύστηκαν...