ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Δηλαδή, μισό λεπτό. Η Κομισιόν, το διευθυντήριο της ζωής και της καθημερινότητάς μας, έρχεται με τον πλέον επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο και αποκαλύπτει ότι ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου την τελική αποτίμηση του ελλείμματος του 2009, προέκυψε… από τον σωλήνα.
Ούτε η Κομισιόν, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ούτε κανένας άλλος διεθνείς φορέας, οργανισμός ή… ηγέτης, δεν ζήτησε από τον τότε νεοκλεγέντα πρωθυπουργό της Ελλάδας να «πειράξει» τα στοιχεία του ελλείμματος, και να εμφανίσει τη «μαύρη τρύπα» των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας, πολύ πιο… σκοτεινή από ό, τι ήταν στην πραγματικότητα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι «γιατί»; Γιατί έγινε αυτό; Ο Γιώργος Παπανδρέου το γνώριζε ή ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ενήργησε αυτοβούλως; Μήπως δεν το γνώριζε… ούτε ο πρώην «τσάρος»; Δύσκολο, αν ανακαλέσουμε στη μνήμη τις θρυλικές πλέον και εξόχως υπονομευτικές για τη χώρα ατάκες περί «Τιτανικού».
Αν δεν δοθεί από τους ίδιους, τους άμεσα εμπλεκόμενους η απάντηση, προφανώς θα δοθεί από την… πραγματικότητα. Σύμφωνα με την οποία, το «φούσκωμα» του ελλείμματος υπηρέτησε δυο στρατηγικές στοχεύσεις: Το να… κακοποιηθεί η κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία εκ των πραγμάτων είχε φορτωθεί τη λαϊκή αποδοκιμασία με τη βαριά ήττα στις εκλογές, αλλά και το να αιτιολογηθεί επαρκώς το… διάγγελμα στο Καστελόριζο. Δηλαδή, η βιαστική προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου, που άνοιξε την Κερκόπορτα της ευρωζώνης για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δηλαδή, για τους Αμερικανούς.
Ορισμένες φορές, η πραγματικότητα υπερβαίνει τους πρωταγωνιστές της. Η δε Ιστορία… σηκώνει τα μανίκια για να ξαναγράψει από την αρχή το σύγχρονο κεφάλαιο περί της εθνικής προσφοράς του ΠΑΣΟΚ στον τόπο.
