Πριν από μερικούς μήνες, το καλοκαίρι, στην κορύφωση του δράματος για την Ελλάδα, λίγο πριν η Συμφωνία των Βρυξελλών της 21ης Ιουλίου, ορίσει το πλαίσιο για μια πολιτική λύση της κρίσης χρέους Αθήνας και ευρωζώνης που… δεν ήρθε ποτέ, η Ευρώπη πρωτίστως, και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ρωσίας και της Κίνας δευτερευόντως, άρχισαν να διαμαρτύρονται «φωναχτά», για τον ρόλο των Οίκων Αξιολόγησης.
Δηλαδή, εκείνων που με έντεχνο και αριστουργηματικό τρόπο, κινούν εδώ και πολλά χρόνια τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας, από τη στιγμή που οι κυβερνήσεις όλων των κρατών έχουν αποδεχτεί την καθοριστική αξία και την… αλήθεια που κρύβεται στις εκθέσεις τους.
Οι ίδιοι Οίκοι βέβαια, απέτυχαν παταγωδώς να προειδοποιήσουν εγκαίρως την υπερδύναμη των ΗΠΑ για την επερχόμενη κατάρρευση της Lehman Brothers, και τις διαβρωτικές συνέπειες που θα είχε, όχι μονάχα για την Ουάσινγκτον, αλλά συνολικά για την παγκόσμια οικονομία.
Εκτός κι αν διολισθήσουμε στην… ανάποδη ανάγνωση του παραπάνω «Σημείου Μηδέν» για τη σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία οι Οίκοι ήξεραν. Και προσδοκούσαν κέρδη.
Τις τελευταίες ώρες, και καθώς κορυφώνονται οι διεργασίες σε παρασκηνιακό επίπεδο για τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, στις 23 Οκτωβρίου, οι Οίκοι Αξιολόγησης επιχειρούν μια συντονισμένη… έφοδο στην Ευρώπη, με διαδοχικά αρνητικές εκθέσεις και εκτιμήσεις για τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία.
Η στόχευσή τους προφανής: Να ασκήσουν παράπλευρη πίεση στον Νικολά Σαρκοζί, δηλαδή τον πολιτικό ηγέτη που αντιστέκεται στη μονομέρεια του Βερολίνου και της Άνγκελα Μέρκελ. Και την ίδια στιγμή, να κλονίσουν τα δυο εναπομείναντα «PIGS», την Ισπανία και την Ιταλία, καθώς αν η κρίση χρέους της Ελλάδας διαχυθεί στη Μαδρίτη και τη Ρώμη, η ευρωζώνη δεν αντέχει ούτε… μισό λεπτό.
Είναι λοιπόν να μην απορεί κανείς μετά, για το ενδεχόμενοι οι Οίκοι Αξιολόγησης να έχουν ποντάρει εξαιρετικά σημαντικά ποσά στα CDS της χρεοκοπίας της Ελλάδας και της κατάρρευσης του ευρώ;
