Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Γιατί οι “αξιωματικοί” αμφισβητούν τον “ύπαρχο”

REPORTER
Στη χειρότερη περίοδο- εν μέσω «τρικυμίας- επέλεξαν οι «αξιωματικοί καταστρώματος» να θέσουν δια της πλαγίας θέμα… «Υπάρχου». Διότι ας μην αυταπατόμεθα ότι, το κοινό άρθρο των τριών έχει περισσότερη αγωνία για την επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ, παρά για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας. Δεν θα πρέπει-επίσης- να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι, η κίνηση αυτή μπορεί να μην είχε την έγκριση του Μαξίμου, σίγουρα όμως ήταν σε γνώση του.
Αυτομάτως, σ’ αυτό το πλαίσιο, προκύπτει ένα ερώτημα: Τίθεται θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ; Σε καμία περίπτωση- τουλάχιστον επί του παρόντος- ώστε να δικαιολογεί την «ανησυχία» των αρθρογραφούντων και την στήριξη του έτερου αντιπροέδρου ή «Υπάρχου β’». Οπότε τι ακριβώς συνέβη και επέλεξαν οι τρεις υπουργοί να στηρίξουν τον «πλοίαρχο» και μάλιστα χωρίς ο ίδιος να ζητήσει τη βοήθειά τους;
Είναι προφανές ότι, ο Ανδρέας Λοβέρδος μαζί με την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Γιάννη Ραγκούση, διαβλέποντας τα επόμενα βήματα του Ευάγγελου Βενιζέλου και τις αποστάσεις που αρχίζει να παίρνει από τον Γιώργο Παπανδρέου, επιχειρούν να εκφράσουν ένα μελλοντικό «μετα- Μνημονιακό» ΠΑΣΟΚ, το οποίο δεν θα αφίσταται της «παπανδρεϊκής παράδοσης».
Η επίθεση στις συντεχνίες, οι αιχμές για καθυστερήσεις στο κυβερνητικό έργο και η εμμονή στις μεταρρυθμίσεις, αποτελούν ουσιαστικά μια πλατφόρμα που «χωράει» ακόμα και κάποιες δυνάμεις της κεντροδεξιάς, αφού ένα μεγάλο μέρος των απόψεων που κατατίθενται στοχεύει στην άντληση δυνάμεων από αυτή τη «δεξαμενή» ψηφοφόρων.
Είναι βέβαιο ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν πρόκειται να παραμείνει με σταυρωμένα χέρια. Η απάντηση που έδωσε, ουσιαστικά προαναγγέλλει ότι πολύ σύντομα θα μιλήσει για το ποιοι έχουν τις ευθύνες και ποιοι είναι αυτοί που καθυστέρησαν την προώθηση του κυβερνητικού έργου. Σε κάθε περίπτωση ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δεν πρόκειται να αναλάβει συνολικά την ευθύνη των επιλογών που έγιναν από τον προκάτοχό του-«είμαι τρεις μήνες στο Υπουργείο», είχε πει- ενώ θα καταστήσει σαφές πως δεν ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που ο κύκλος τους κλείνει μαζί με το κλείσιμο του κύκλου της μεταπολίτευσης.