ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Οι εκλογές αποτελούν την «απαγορευμένη λέξη» για το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Όλοι αναγνωρίζουν ότι το Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου πληρώνει βαρύ τίμημα για την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου, και την εφαρμογή εξαιρετικά σκληρών, επώδυνων και ξένων προς τις έννοιες της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης μέτρων, που φέρουν την υπογραφή του Γιώργου Παπανδρέου.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όριά της, και παρά τις ασκήσεις πολιτικής ψυχοθεραπείας, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζονται και δηλώνουν ανά πάσα στιγμή έτοιμοι, είτε για να παραιτηθούν από το αξίωμά τους, είτε για να καταψηφίσουν κάποιο νομοσχέδιο.
Στην πρώτη περίπτωση, η πολιτική ανακούφιση είναι προσωρινή. Στη δεύτερη η διαγραφή φαντάζει ως η μοναδική γραμμή άμυνας που έχει απομείνει στο Μέγαρο Μαξίμου, μέχρι φυσικά να μην υπάρχουν πλέον βουλευτές πάνω από τον αριθμό 150… για να διαγράψει.
Ο Πρωθυπουργός έχει επιλέξει μια πρωτοφανή εσωστρέφεια, με ελάχιστες δημόσιες εμφανίσεις, παραχωρώντας ουσιαστικά στον Ευάγγελο Βενιζέλο την «πολιτική διεύθυνση» του τόπου. Με τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Οικονομικών να σπαταλά κάθε μέρα το πολιτικό κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει.
Ούτε όμως σε διεθνές επίπεδο τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα. Η Κυβέρνηση πληροφορείται… μέσω τρίτων, και με χαρακτηριστική καθυστέρηση τις διαθέσεις των διεθνών εταίρων και δανειστών της χώρας, αναφορικά με το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, και τη συνολική πολιτική που θα ακολουθηθεί για την Αθήνα.
Ξένοι ηγέτες αποφεύγουν επιμελώς να επισκεφτούν την ελληνική πρωτεύουσα, και όταν ανακοινώνεται μια τέτοια θεσμική συνάντηση, όπως για παράδειγμα με τον Ντιμίτρι Μεντβέντεφ και τον Τζο Μπάιντεν, που αμφότερες βρίσκονται ακόμη στο στάδιο των… προθέσεων, αποτελούν απλώς την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Και φυσικά, κανείς δεν παραγνωρίζει την εικόνα που εκπέμπει ο Γιώργος Παπανδρέου, να επιδιώκει μια επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου να συναντήσει τον Μπαράκ Ομπάμα, και το αίτημα να προσλαμβάνει διαστάσεις θρίλερ, με αβέβαιη έως αρνητική κατάληξη.
Μέσα σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον, η Κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί. Και το «σύστημα εξουσίας» που επί δεκαετίες διαμορφώθηκε γύρω από το Καστρί και το ΠΑΣΟΚ, κατανοεί πλήρως αυτή την πραγματικότητα. Διαπιστώνοντας ότι οι εκλογές αποτελούν τη μόνη λύση.
Άλλωστε, για να υπάρξει «επόμενη μέρα» για το ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει πρώτα να τελειώσει αυτή που βιώνει σήμερα. Και όσο πιο γρήγορα συμβεί, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχει να μαζέψει τα συντρίμμιά του. Χωρίς φυσικά να είναι και βέβαιο ότι θα καταφέρει.
