ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Αν ο Αϊνστάιν είχε δίκιο, η φαντασία έχει μεγαλύτερη σημασία και χρηστικότητα από την ίδια τη γνώση. Μόνο που εκείνος αναφερόταν σε μια εποχή κατά την οποία η ανθρωπότητα, μόλις άρχιζε να ανακαλύπτει λεωφόρους προόδου, εξέλιξης και δημιουργίας.
Γι’ αυτό και η γνώση, στο πέρασμα των ετών, συνιστά τη σημαντικότερη κιβωτό πλούτου, με την οποία μπορεί να πορευτεί κάποιος. Επειδή η γνώση κατακτάται διαρκώς. Δεν έχει πεπερασμένα όρια. Ανανεώνεται, επικαιροποιείται, εκσυγχρονίζεται. Κινητροδοτεί επαναστάσεις συνείδησης και διαμορφώνει το ποιοτικό περιεχόμενο μιας κοινωνίας, ενός έθνους, της ίδιας της ζωής ενός ανθρώπου. Αποτελεί το απαραίτητο θεμέλιο, για να μπορέσουν στη συνέχεια η φαντασία και η δημιουργικότητα να πάνε τον άνθρωπο πιο μακριά.
Η έναρξη της σχολικής περιόδου, συνοδεύεται από πολλά προβλήματα. Εν μέσω μιας εποχής κρίσης αξιών και εθνικού αποπροσανατολισμού. Μια εποχή στην οποία ο λόγος της Εκκλησίας θα έπρεπε να είναι ανατρεπτικός. Να παρακινεί την κοινωνία να αντιμετωπίσει κατάματα τις φοβίες και τις ανασφάλειές της. Να μην το βάλει κάτω.
Έναν τέτοιο λόγο, συνηθίζει να εκφέρει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος. Ο οποίος απευθύνθηκε στους μαθητές των σχολείων, με αφορμή την έναρξη της νέας περιόδου, συνθέτοντας ένα προσκλητήριο «ειρηνικής επανάστασης». Καλώντας τους να διεκδικήσουν μια ποιοτικότερη παιδεία, ως αναγκαία συνθήκη για να διεκδικήσουν ένα μέλλον καλύτερο από αυτό που προδιαγράφει το παρόν. Να αμφισβητήσουν. Να ανατρέψουν. Να ξαναχτίσουν την Ελλάδα από την αρχή.
Αναλυτικά, το μήνυμα του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαου, για τη νέα σχολική χρονιά, έχει ως εξής:
«Αγαπητοί μαθητὲς καὶ μαθήτριες τῶν Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικῆς,
Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Καὶ τὸ λέω αὐτὸ ὄχι συμβατικά, ἐπειδὴ ἔτσι κάνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ἀλλὰ συνειδητά, γιατὶ ἡ καλὴ χρονιὰ πρῶτον δὲν εἶναι ἔννοια σαφὴς καὶ αὐτονόητη, δεύτερον εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία καὶ τρίτον εἶναι ἐξαιρετικὰ δύσκολη.
Ἀκοῦτε ὅτι ζοῦμε σὲ μιὰ περίοδο πρωτοφανοῦς κρίσης. Εἶναι ἀλήθεια. Κανεὶς δὲν ξέρει ποῦ βαδίζουμε. Οἱ ἀλλαγὲς ποὺ ἐπισυμβαίνουν εἶναι ἀνυπολόγιστες καὶ ἀπρόβλεπτες. Γύρω μας κυριαρχεῖ ἕνας παγκόσμιος πανικός. Οἱ πολιτικοί διαρκῶς θριαμβολογοῦν, ὑπόσχονται, διαβεβαιώνουν, ἀντιμάχονται μεταξύ τους, τελικῶς ὅμως διαψεύδονται ἀπὸ τὶς ἐξελίξεις. Ὅλοι μιλοῦν γιὰ οἰκονομικὴ κρίση. Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι στὴν πραγματικότητα ζοῦμε μία κρίση ἀξιῶν, ἀλλὰ δὲν μποροῦν να μᾶς ποῦν τὶ σημαίνει αὐτό.
Αὐτὸ ποὺ ἐγὼ θὰ ἤθελα σήμερα νὰ σᾶς πῶ εἶναι ὅτι ἡ ὅποια κρίση, τουλάχιστον στὴν πατρίδα μας, ἔχει δύο χαρακτηριστικὰ ποὺ σᾶς ἀφοροῦν: πρῶτον εἶναι κρίση τῆς παιδείας καὶ δεύτερον οἱ συνέπειές της ἐπηρεάζουν κυρίως τοὺς νέους. Τὰ λάθη ποὺ ἔγιναν καὶ συνεχίζουν νὰ γίνονται, ἐσεῖς οἱ νέοι θὰ τὰ πληρώσετε. Αὐτὴ τὴ στιγμὴ πληρώνουμε λάθη ποὺ ἔγιναν στὴν παιδεία τὶς τελευταῖες δεκαετίες. Ἂν ἡ παιδεία μας ἦταν ὅπως ἔπρεπε, τὰ πράγματα θὰ ἦταν πολὺ διαφορετικὰ σήμερα. Μᾶς ἔμαθαν νὰ ἀπομνημονεύουμε πληροφορίες, ἀλλὰ ὄχι νὰ σκεπτόμαστε∙ νὰ δίνουμε ἐξετάσεις ἀλλὰ ὄχι νὰ μορφωνόμαστε∙ νὰ ζητοῦμε καὶ νὰ διεκδικοῦμε, ἀλλὰ ὄχι νὰ δημιουργοῦμε∙ νὰ ἀντιδροῦμε, νὰ ἀγανακτοῦμε, ἀλλὰ ὄχι νὰ εἴμαστε ἐλεύθεροι∙ νὰ διψᾶμε γιὰ τὸ καινούργιο ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὸ καλό. Μᾶς ἰσοπέδωσαν στὸ πολὺ λίγο καὶ πολὺ χαμηλά.
Ὑπάρχει τρόπος νὰ ἀντισταθοῦμε καὶ ἐλπίδα νὰ ἐπιβιώσουμε. Πρέπει νὰ ἀλλάξει ἡ παιδεία μας. Νὰ ἀποκτήσει πρώτη θέση στὴν ἐκπαίδευσή μας ἡ γλῶσσα, ἡ ἱστορία, ἡ σπουδὴ τῆς πίστης καὶ τῆς παράδοσής μας, ἡ καλλιέργεια τῆς ἐλευθερίας τοῦ πνεύματος. Αὐτὰ εἶναι ὅ,τι πιὸ σύγχρονο καὶ ἐπίκαιρο ὑπάρχει. Δυστυχῶς, χάσαμε τὴν ἐθνική μας ὑπερηφάνεια, τὴν ἱστορικὴ συνείδηση καὶ ψυχή μας, τὴ δύναμη τῆς βαθειᾶς εὐσέβειας, ποὺ δημιούργησαν τὸν πολυδιάστατο πολιτισμό μας. Ἀρκεσθήκαμε σὲ συμβουλὲς καὶ συμβολισμοὺς ποὺ κούρασαν, σὲ ἱστορικὲς ἀπομνημονεύσεις ποὺ δὲν εἶχαν σημασία, σὲ κανόνες καὶ πληροφορίες ποὺ ἀμέσως τὰ ξεχνᾶς. Καὶ ἀπορρίψαμε τὸν πλοῦτο μας χωρὶς νὰ τὸν ἔχουμε προηγουμένως γνωρίσει. Στὴν ἰσοπέδωση ποὺ ἐπέβαλε ἡ παγκοσμιοποίηση, ἡ πατρίδα μας κατέβαλε τὸ μεγαλύτερο ἴσως τίμημα ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες. Καὶ ἔτσι φτωχύναμε σὲ πολιτισμό, παιδεία καὶ πνεῦμα. Καὶ δὲν τὸ καταλάβαμε.
Καιρὸς πλέον νὰ ξεσηκωθοῦμε. Καινούργιο κρασὶ σὲ καινούργια ἀσκιά! Τὰ πάντα πρέπει νὰ ἀλλάξουν. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θὰ τὰ ἀλλάξουν κάποιοι ἄλλοι, καιρὸς νὰ μποῦμε στὸ παιχνίδι ὅλοι. Κυρίως οἱ νέοι. Ὅλες οἱ καλὲς ἐπαναστάσεις ἔγιναν ἀπὸ ἐμπνευσμένους νέους. Ὄχι ἀπὸ ἀγανακτισμένους, ἀλλὰ ἀπὸ ὑγιῶς ἐπαναστατημένους. Ἐσεῖς καὶ πρέπει καὶ μπορεῖτε καὶ ἐπιβάλλεται νὰ ἀλλάξετε μὲ δική σας πρωτοβουλία τὸ μέλλον σας. Ὄχι μὲ βία, ἀλλὰ μὲ δύναμη καὶ ἀποφασιστικότητα. Οἱ ἐπαναστάσεις δὲν γίνονται μὲ βόμβες μολότωφ καὶ λοστούς, οὔτε μὲ αὐτοκαταστροφικὴ προσφυγὴ σὲ ναρκωτικὰ οὔτε μὲ καταλήψεις, μὲ graphiti στοὺς τοίχους καὶ μηδενιστικὲς ἐπιλογές, ἀλλὰ μὲ καθαρότητα, ἡρωισμὸ καὶ ἐξυπνάδα.
Ζητῆστε ποιότητα στὴν παιδεία σας. Ζητῆστε τέτοια παιδεία ποὺ νὰ ἀξίζει τὸν κόπο σας, τέτοια παιδεία ποὺ νὰ ἐπενδύει σὲ αὐτὴν τὸ μέλλον σας. Τὸ κατεστημένο σύστημα ἀπέτυχε παταγωδῶς. Μᾶς δείχνει ὅμως τὸν μονόδρομο τῆς ἐπιστροφῆς στοὺς θησαυρούς μας, τὴν κατεύθυνση τῆς διορθωτικῆς πορείας μας. Πρωτοτυπῆστε ἀπαιτῶντας πρῶτα ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς σας συνέπεια, προσπάθεια, ψηλοὺς στόχους, ποιότητα, ἦθος. Ρωτῆστε τοὺς καθηγητές σας τὶ σημαίνουν αὐτὰ καὶ ἀπαιτῆστε κυρίως ἀπὸ τὸν θεολόγο σας νὰ σᾶς δείξει δρόμο γιὰ τὴν ἀλήθεια. Ἂν δὲν μποροῦν νὰ σᾶς βοηθήσουν, πιέστε τους νὰ καταλάβουν τὶς ἀνάγκες σας καὶ τὴν ἀποστολή τους. Αὐτὸ νὰ κάνετε μὲ ὅλους μας. Κυρίως μὲ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὴν Ἐκκλησία. Μὴ λυπηθεῖτε κανέναν μας. Πρέπει νὰ ἀλλάξουν ὅλα καὶ ὅλοι μας.
Συνηθίζουμε νὰ λέμε «ὁ Θεὸς μαζί μας». Θέλω κι ἐγὼ νὰ τὸ πῶ, ἀλλὰ ὄχι τυπικά. Καὶ μόνον ἡ ἀναζήτηση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ διευρύνει τοὺς ὁρίζοντες καὶ πλαταίνει τὴν καρδιὰ ὅσο τίποτε ἄλλο. Αὐτὸ χρειάζεστε. Ὁ θεὸς τῶν θρησκευτικῶν συμβουλῶν, τῶν ἱστοριῶν καὶ τῶν συμβολισμῶν εἶναι λίγος. Ὁ θεὸς ποὺ εἶναι μάθημα στὸ σχολεῖο μὲ βαθμὸ καὶ ἐξετάσεις δὲν ἀξίζει καὶ πολλά. Ὁ ἀληθινὸς Θεὸς εἶναι τὸ ζητούμενο. Αὐτὸς μόνο θὰ μᾶς λύσει τὸ πρόβλημα.
Σᾶς εὔχομαι λοιπὸν ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ καὶ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ».
