Στιγμές συγκινητικές και όμορφες εξελίχτηκαν στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης όταν δυο φίλες συναντήθηκαν και πάλι μετά από 40 χρόνια.
Η κ. Φρειδερίκη Γιαννακίδου και η κ. Σοφία Σαμουηλίδου, δεν είχαν ποτέ σκεφθεί ότι το τρένο που τις πήγαινε στην ξενιτιά θα είχε αυτήν την διάρκεια και θα τις κρατούσε τόσα χρόνια μακριά. Ήταν εκείνα τα χρόνια που 20χρονα κορίτσια και αγόρια που έπαιρναν τον δρόμο της ξενιτιάς αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο. Σήμερα, συνταξιούχες και οι δύο, με δάκρυα χαράς δοξάζουν τον θεό που τις αξίωσε να βρεθούν και πάλι μαζί.
Μαζί να αναπολήσουν τα χρόνια των παιδικών τους χρόνων και να θυμηθούν τότε που στο χωριό τους στην Νυμφόπετρα Θεσσαλονίκης, οι γειτονιές έσφυζαν από ζωντάνια και παιδικές φωνές. Τι να πρωτοθυμηθούμε μας λέει η κ. Σαμουηλίδου «την δουλειά στα χωράφια, τα μαθητικά μας χρόνια, τα πανηγύρια και τα παιχνίδια στις αλάνες τις κυριακάτικες βόλτες, είναι θύμησες που μας συγκινούν. "Οι χαρές και τα γέλια σήκωναν ακόμα και "πεθαμένους» υπογραμμίζει η κ. Σοφία Η κ. Γιαννακίδου δεν κρύβει την συγκίνηση της για την μεγάλη στιγμή της συνάντησης. «Είναι στιγμές στην ζωή που δεν περιγράφονται με λόγια» μας λέει. Το 1970 οι δυο φίλες φεύγουν με πόνο ψυχής για την Γερμανία. Εργάζονται στο εργοστάσιο της siemens στο Προύξαλ. Η κ. Σαμουηλίδου μετά από λίγα χρόνια επιστρέφει στην Ελλάδα. Η κ. Γιαννακίδου παρέμεινε και συνέχισε να εργάζεται στην Γερμανία. Από τότε οι δύο φίλες δεν είχαν ξανασυναντηθεί. Πριν λίγες ημέρες η κ. Σαμουηλίδου πληροφορήθηκε ότι η φίλη της είναι στην Θεσσαλονίκη, κατόρθωσε με τηλεφωνήματα στους γνωστούς της να την βρει. Το ραντεβού που είχαν δώσει για σήμερα έγινε πραγματικότητα και οι δυο φίλες συναντηθήκαν στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στους Αμπελόκηπους. Αγκαλιασμένες οδοιπόρησαν για το σπίτι της κ. Γιαννακίδου για να συνεχίσουν το ταξίδι των αναμνήσεων τους. Φωτογραφικό στιγμιότυπο με τις δύο φίλες καθώς και βίντεο από την συνάντηση τους .
