NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Το Σαββατοκύριακο αυτό ήταν εξαιρετικά έντονο για τον Γιώργο Παπανδρέου και το στενό επιτελείο του, καθώς σε ανοικτή γραμμή με τις Βρυξέλλες επιχειρούσαν να διαβάσουν «ανάμεσα στις λέξεις», τις εξελίξεις στην ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία, μετά την υποβάθμιση των ΗΠΑ και τις πιέσεις στην Ιταλία και την Ισπανία.
Στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχουν δυο γραμμές σκέψης: Η πρώτη προσέγγιση αφορά τους πεσιμιστές, που εκτιμούν ότι οι εξελίξεις θα λειτουργήσουν ανασχετικά για την ελληνική οικονομία, καθώς ακόμη και αν εφαρμοστούν άμεσα οι αποφάσεις της Συμφωνίας των Βρυξελλών, το πραγματικό ενδιαφέρον της ευρωζώνης θα είναι στραμμένο στην Ιταλία και την Ισπανία.
Η δεύτερη προσέγγιση χαρακτηρίζει τους «συγκρατημένα αισιόδοξους», που φαίνεται να επιβεβαιώνονται, μετά και την κοινή δήλωση Μέρκελ-Σαρκοζί για άμεση υλοποίηση όσων προβλέπει η Συμφωνία των Βρυξελλών. Αυτή η δεύτερη «τάση», θεωρεί ότι από τις εξελίξεις που διαμορφώνονται, η Ελλάδα θα βγει κερδισμένη, αφενός επειδή το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντος των… κερδοσκόπων απομακρύνεται από την Αθήνα, αφετέρου επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων να επιταχύνει τις πρωτοβουλίες της για την ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει δεχθεί εισηγήσεις να «βγει μπροστά». Και με παρεμβάσεις για την ενίσχυση του μηχανισμού EFSF και υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου, να εμφανιστεί «μέρος της λύσης» και όχι πλέον του προβλήματος, όπως ήταν μέχρι πρότινος η Ελλάδα.
Από το Μέγαρο Μαξίμου άλλωστε θυμίζουν με νόημα ότι ο Πρωθυπουργός ήταν εκείνος που αγκάλιασε εξαρχής «ζεστά» την πρωτοβουλία για την έκδοση ευρωομολόγου, δημιουργώντας και σχετική «ομάδα κρούσης», υπό τη Βάσω Παπανδρέου.
