Είναι γνωστό και πολλάκις διαπιστωμένο ότι η Ιστορία, έχει κέφια. Όπως κάθε θηλυκό άλλωστε, που θέλει να παιδεύει την ανθρωπότητα, και τη φυσική εξέλιξη των κοινωνιών.
Αν διαβάσετε το ιστορικό ημερολόγιο, σχετικά με σημαντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν σαν σήμερα, δηλαδή στις 5 Αυγούστου, θα διαπιστώσετε ότι ένα αόρατο νήμα ενώνει τον Λεωνίδα και τις Θερμοπύλες, τον Γουίλιαμ Γουάλας και τη Μέριλιν Μονρόε.
Το 480 π.Χ στις Θερμοπύλες, ο βασιλιάς της Σπάρτης είπε το πρώτο μεγάλο «όχι» στον Ξέρξη, και δεν δέχτηκε να παραδώσει τα όπλα. Οι 300 Σπαρτιάτες θυσιάστηκαν μέχρι τελευταίας ρανίδας, οι Πέρσες συνέχισαν την προέλασή τους, τελικά όμως δεν κατάφεραν να κατακτήσουν την Ελλάδα.
Το 1305, οι Σκωτσέζοι ευγενείς κατάλαβαν ότι ο πατριωτισμός του Γουίλιαμ Γουάλας ήταν άκρως επικίνδυνος για τη μελλοντική προάσπιση των συμφερόντων τους, και έτσι τον παρέδωσαν στους Άγγλους για τα… περαιτέρω, όπως μετέφερε πειστικά στη μεγάλη οθόνη ο Μελ Γκίμπσον.
Το 1962, ίσως το απόλυτο και διαχρονικό σύμβολο του σεξ, η Μέριλιν Μονρόε, άφηνε την τελευταία της πνοή, έχοντας στα χέρια ένα κουτάκι με βαρβιτουρικά χάπια. Και η Αμερική δάκρυσε, όπως και ο υπόλοιπος πλανήτης. Ενώ, μέχρι και σήμερα, περισσεύουν τα σενάρια συνωμοσίας για το πόσο… αυτοκτονία ήταν ο θάνατος της Μέριλιν, που λεγόταν πως είχε συνάψει σχέσεις με τον Τζον αλλά και τον Ρόμπερτ Κένεντι.
Και οι τρεις έγιναν θρύλοι. Και οι τρεις συνέδεσαν το τέλος της ζωής τους με συνωμοσίες και παρασκήνιο. Ποιος ξέρει, μπορεί έκτοτε… να τα λένε συχνά.
