Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Γιατί ψηφίζουμε “όχι”


ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΕΙΔΑΚΙΣ
«Το ελληνικό πολιτικό σύστημα ανταποκρίθηκε στην πρόκληση. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν όχι στη χρεοκοπία, με αποτέλεσμα κτλ.», γράφει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» της Πέμπτης 30 Ιουνίου, ο αρθρογράφος της κ. Αθανάσιος Έλλις..
Όμως και όσοι καταψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο και αυτοί ΟΧΙ στη χρεοκοπία εψήφισαν. Δεν εψήφισαν ΝΑΙ στη χρεοκοπία!
Το καταψήφισαν δε ακριβώς γιατί πιστεύουν ότι αυτό το συγκεκριμένο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα οδηγεί ασφαλέστερα και κυρίως με τρόπο απάνθρωπο και κοινωνικά ανάλγητο, στη χρεοκοπία.
Βαθαίνει δηλ. ακόμη περισσότερο την ήδη (λόγω του Μνημονίου και των κυβερνητικών «αστοχιών») βαθειά ύφεση, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την έξοδο απ’ αυτήν, στη ζωή ενδεχομένως μιας ολόκληρης γενιάς!
Η συναίνεση λοιπόν στο «ΟΧΙ στη χρεοκοπία», με την καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τη Ν.Δ., είναι ευρύτατη.
Ακόμη και ο κ. Βενιζέλος, που με τόση ευγλωττία και εσωκομματική αποτελεσματικότητα υπερασπίστηκε στη Βουλή αυτό το Μεσοπρόθεσμο, μόλις δυο μέρες μετά την υπερψήφισή του από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, το καταγγέλλει, μέσω συνεντεύξεως στο Reuters ως αυτό που είναι. Δηλαδή κοινωνικά μη αποδεκτό, καθότι άδικο και ανάλγητο και επομένως ανεφάρμοστο. Και ζητά (τώρα!) διαπραγμάτευση με τους εταίρους, για τον εξανθρωπισμό του.
Ψηφίζει δηλαδή και εκείνος ΟΧΙ … αλλά μετά από την ψηφοφορία. Συμφωνεί, με άλλα λόγια, (περίπου) με το πολιτικό σκεπτικό του κ. Σαμαρά, στο Όχι στη Χρεοκοπία. Πολύ ωραία. Το αποτέλεσμα έχει σ’ αυτή την περίπτωση, σημασία!
Οι εμμονές των τεχνοκρατών της Τρόικας στη δική τους, αποδεδειγμένα ήδη εσφαλμένη, συνταγή και η προσχώρηση σ’ αυτή τη συνταγή των ηγετών της Ευρώπης, με την άνευ συζητήσεως συναίνεση εξ αρχής και του κ. Παπανδρέου (αυτή και αν είναι «συναίνεση») είναι, ας πούμε, «κατανοητή». Αυτό ξέρουν οι άνθρωποι να κάνουν καλλίτερα, αυτό έκαναν παντού όπου πήγαν, με τα γνωστά –παντού επίσης- αποτελέσματα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει εμείς οι ίδιοι να κλείσουμε στον εαυτό μας (στην Πατρίδα μας) κάθε άλλο δρόμο, π.χ. αυτόν που προτείνει η Ν.Δ. Εάν το κάναμε (εκτός όλων των άλλων) θα δεχόμαστε ευπειθέστατα ότι ήδη είμαστε και ότι πάντως θα είμαστε «μακροπροθέσμως, προτεκτοράτο», κατά τη διατύπωση του αντιπροέδρου κ. Βενιζέλου.
Η λαϊκή σοφία το έχει κωδικοποιήσει με την πολύ αμεσότερη διατύπωση: «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Γι’ αυτό επίσης –και κυρίως- ψηφίζουμε όχι!