Κυρίες και κύριοι και αγαπημένα μας παιδιά, όπως θα έλεγε και ο κονφερανσιέ από τα παλιά χρόνια, η ζωή άλλαξε και αυτό είτε μας αρέσει είτε όχι είναι μια πραγματικότητα στην οποία πρέπει όλοι να προσαρμοστούμε αφού δεν μπορέσαμε ή δεν θέλαμε όταν έπρεπε να αλλάξουμε. Δεν ξέρω αν είναι αργά για δάκρυα αλλά πάντως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξαναπέσουμε σ’ αυτή την ανιαρή συζήτηση που έχει ως τελική κατάληξη την αναζήτηση ευθυνών. Είναι ανάγκη να ζήσουμε και για να ζήσουμε είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας.
Η διαρκής μετάθεση ευθυνών στους ξένους πέραν του ότι δεν οδηγεί πουθενά είναι και επιζήμια γιατί μας εμποδίζει να βάλουμε κάτω το μυαλό μας και να σκεφθούμε καινούρια πράγματα. Να σκεφθούμε πως θα κατορθώσουμε να ξεφύγουμε από νοοτροπίες που ξεκινούσαν και κατέληγαν σε αντιλήψεις σε στερεότυπα και ιδεολογήματα γύρω από το ρόλο του κράτους. Εν προκειμένω το κράτος όπως το γνωρίσαμε έχει πεθάνει και ο θάνατός του είναι μια ευκαιρία να δώσει ζωή σ’ αυτό που μέχρι σήμερα δεν μπορούσε να αναπνεύσει εξαιτίας του. Την ιδιωτική πρωτοβουλία η οποία τύποις ήταν «ιδιωτική» και μηδέποτε «πρωτοβουλία».
Είναι η ώρα που ο καθένας από μας καλείται να δείξει την αγάπη του για την πατρίδα και να σηκώσει ένα μέρος της προσπάθειας που όλοι οι Έλληνες έχουν χρέος έναντι της ιστορίας και των παιδιών μας να πάρουμε για να φύγουμε μπροστά. Είναι η στιγμή μιας νέας Εθνικής Ανασυγκρότησης, μιας νέας Εθνικής Ιδέας, όπου όλων η συμμετοχή δεν είναι απλά απαραίτητη αλλά εθνικά αναγκαία. Ανασυγκρότηση παντού και σε όλα γιατί μέσα από μια καταστροφή γεννιέται η ελπίδα και δημιουργούνται οι ευκαιρίες. Αρκεί η ανασυγκρότηση να μην περιοριστεί στην οικονομία αλλά να επεκταθεί στα κόμματα που πρέπει να αλλάξουν, στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό, παντού. Και ασφαλώς Εθνική Ανασυγκρότηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ριζική αλλαγή στο Σύνταγμα.
Σήμερα παρά ποτέ η Ελλάδα χρειάζεται ηγέτες που θα ξυπνήσουν συνειδήσεις και θα εμπνεύσουν όραμα μιλώντας στις συνειδήσεις των πολιτών. Ηγέτες που θα ξεπεράσουν τα κόμματά τους και θα αφήσουν πίσω τους το κομματικό λόγο προκειμένου να ανταμώσουν μ’ έναν νέο πατριωτικό λόγο που θα αφυπνίσει την εθνική συνείδηση. Αυτοί θα κάτσουν όλοι μαζί να συμφωνήσουν σ’ ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της χώρας για ένα νέο ξεκίνημα. Διότι αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα δεν είναι να τρωγόμαστε μεταξύ μας και να πορευόμαστε διχασμένοι καλλιεργώντας το φόβο και την απελπισία στη κοινωνία. Χρειαζόμαστε Εθνική Συνεννόηση και Ενότητα ώστε όλοι μαζί να πάμε να διαπραγματευτούμε για τη Νέα Ελλάδα.
Δεν πείθουμε κανέναν στο εξωτερικό αλλά ούτε και στο εσωτερικό, όταν επιμένουμε δογματικά ότι δική μας θέση ότι είναι καλύτερη από του άλλου. Δεν είμαστε σοβαροί αν πιστεύουμε ότι μόνοι μας θα καταφέρουμε να μεταστρέψουμε το κλίμα στο εξωτερικό, αν δεν συμφωνήσουμε πρώτα μεταξύ μας και μετά να πάμε να διεκδικήσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το συμφέρον του τόπου και του λαού. Η κρίση δεν αντιμετωπίζεται μονομερώς και μονοκομματικά.
Όλα αυτά είναι τα αυτονόητα που θα έπρεπε να σκεφθούν οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων πριν τις ξεπεράσουν τα γεγονότα. Κακά τα ψέματα οι ξένοι όταν διαπραγματεύονται δεν βλέπουν ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ ή ΣΥΡΙΖΑ, αλλά Έλληνες που δυστυχώς στις πλέον κρίσιμες στιγμές για το μέλλον αυτής της χώρας ο καθένας θέλει την Ελλάδα για λογαριασμό του ξεχνώντας ότι η Ελλάδα δεν ανήκει σε κανέναν τους αλλά σε όλους όσοι με πάθος θέλουν να τη ξαναδούν να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη.
Σ’ αυτή τη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία και ταλαιπωρήθηκε κατά διαστήματα η Ελευθερία, δεν ταιριάζει ο λαϊκισμός και ο φανατισμός. Δεν συνάδει με τις αξίες και τις παραδόσεις αυτού του τόπου η υποταγή και η μοιρολατρία. Δεν μας αξίζει να σκύβουμε το κεφάλι και να ντρεπόμαστε για τα λάθη μας. Η αναγνώρισή τους είναι η δύναμή μας και η ανάληψη των ευθυνών μας είναι το κίνητρο για την επανεκκίνηση.
Τώρα είναι η ώρα να τραβήξουμε μια γραμμή από το χθες και όλοι μαζί μέσα σε κλίμα Εθνικής Ομοψυχίας να στρέψουμε το βλέμμα μας στο μέλλον. Να αφήσουμε στην άκρη τις κομματικές αντιπαραθέσεις και τις πλαστικές σημαίες, τα συνθήματα και τον ξύλινο πολιτικό λόγο, και να υποχρεώσουμε τα κόμματα να συνεργασθούν κάτω από μια και μοναδική αδιαμφισβήτητη ηγεσία: Την ΕΛΛΑΔΑ.
