Μια ακόμη πολύωρη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, χωρίς απευθείας μετάδοση, όπως εκείνες, τις πρώτες ημέρες στην εξουσία, τότε που υπήρχαν ορισμένοι οι οποίοι πίστευαν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ο κομιστής ενός νέου μοντέλου διαχείρισης της διακυβέρνησης…
Μια ακόμη συνεδρίαση, όπου όσα λέγονται πίσω από κλειστές πόρτες περιβάλλονται από την αμφιβολία του… πως ακριβώς ειπώθηκαν, και η διασταύρωση της πραγματικότητας επαφίεται στους υπουργούς και τους συνεργάτες τους, ανάλογα με το πόσο λαλίστατοι είναι.
Μια ακόμη συνεδρίαση, όπου ο Πρωθυπουργός διαβεβαιώνει το «όλον ΠΑΣΟΚ», ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Κοιτάζει δηλαδή προς τα μέσα και προς τα πίσω, ενώ τα προβλήματα επείγουν, και η ματιά θα έπρεπε να είναι στραμμένη μπροστά και μακριά.
Ακόμη μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου λοιπόν, όπου διαπιστώθηκε στην πράξη το βαθύ πολιτικό πρόβλημα της σημερινής Κυβέρνησης: Το «όλον ΠΑΣΟΚ» δεν επιθυμεί να προστρέξει σε εκλογές, αναλογιζόμενο ότι το κλίμα συνηγορεί σε πολιτική ανατροπή, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης. Δηλαδή, σε απώλεια της εξουσίας, για το Κίνημα το οποίο εξελίχτηκε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης ως το κόμμα που έγινε συνώνυμο του κράτους και της διακυβέρνησης των ημετέρων.
Ξεκινώντας από αυτό το δεδομένο, οι ελιγμοί που δύναται να πραγματοποιήσει ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι δραματικά περιορισμένοι. Δεν μπορεί να κουνήσει με νόημα των χαρτί των πρόωρων εκλογών, γιατί ξέρει ότι σε αυτή τη μάχη υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να προσέλθει χωρίς… υποστηρικτικές δυνάμεις. Πιο απλά, το «όλον ΠΑΣΟΚ» να μείνει σπίτι του.
