Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ο Βενιζέλος… πήγε πιο μακριά από τον Λοβέρδο

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Σύμφωνα με τα «Wikileaks» που αφορούσαν την ελληνική πολιτική, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ένας ευφυής άνθρωπος, που δυσκολεύεται να συνδιαλέγεται με… λιγότερο έξυπνα πολιτικά στελέχη. Επομένως, δυσκολεύεται και να παρακολουθεί απαθής μια πορεία με κατεύθυνση… τον τοίχο.
Μια τέτοια πορεία, ακολουθεί με γεωμετρική ακρίβεια η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Έτσι, στο σημερινό άτυπο υπουργικό συμβούλιο, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας αποφάσισε να προχωρήσει σε μια «αρχηγικού τύπου» παρέμβαση. Τη διάβασε, τη μοίρασε στους παριστάμενους συναδέλφους του, και αφού οι διαρροές για το περιεχόμενό της, οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι επέρριπτε στον Γιώργο Παπανδρέου «αδυναμία διακυβέρνησης», εμφανίστηκε στη… γκαραζόπορτα του Μεγάρου Μαξίμου, και «διόρθωσε» τα νοήματα που επιθυμούσε να στείλει, επικεντρώνοντας τη ρητορική του στην ανάγκη «εθνικής συνεννόησης» με τη Νέα Δημοκρατία.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει προσεκτικά τη διαδρομή του Ευάγγελου Βενιζέλου, θα πόνταραν… αρκετά περιουσιακά στοιχεία τους, έστω και στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς, στην επιλογή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας να πάει… πιο μακριά από τον άλλοτε «υπασπιστή» του. Γιατί, αν η χθεσινή παρέμβαση του Ανδρέα Λοβέρδου προκάλεσε πολιτικό σοκ στην Κυβέρνηση, όσα είπε σήμερα ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνιστούσαν ευθεία αμφισβήτηση της δυνατότητας του Γιώργου Παπανδρέου να σύρει το καράβι μόνος του, για να θυμηθούμε μια άλλη «συζητήσιμη» αποστροφή της Άννας Διαμαντοπούλου.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος βέβαια, παραμένει ένας ευπατρίδης του Κέντρου. Το απέδειξε τότε που επέλεξε να μπει στο ΠΑΣΟΚ, το 1989, όταν τον Ανδρέα Παπανδρέου τον εγκατέλειπαν συγγενείς και φίλοι. Σε μια οριακή συγκυρία σαν τη σημερινή, δεν θα μπορούσε να «αδειάσει» με μη αναστρέψιμο τρόπο, τον Γιώργο Παπανδρέου. Τον άνθρωπο που το 2007 του στέρησε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και στη συνέχεια τον «μπλόκαρε» από το να ακολουθήσει τη δική του, αυτόνομη πολιτική διαδρομή.
Πόσο μάλλον όταν στον πολιτικό ορίζοντα προβάλλει απειλητικά για το ΠΑΣΟΚ, η φιγούρα του Αντώνη Σαμαρά να εισέρχεται στο Περιστύλιο του Ζαππείου, και να αρθρώνει πολιτική εναλλακτική ελπίδας και ρεαλισμού για μια κοινωνία η οποία μοιάζει να έχει υπερβεί τα όρια αντοχής της.
Από το Μέγαρο Μαξίμου, θα επιχειρήσουν να αναδείξουν την παρέμβαση Βενιζέλου ως προτροπή προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση για υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Έτσι είναι… αν έτσι νομίζουν.
Οι εντυπώσεις δύσκολα θα αμβλυνθούν. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε για «πολιτικό πρόβλημα». Ζήτησε «να ανακτηθεί η ικανότητα πολιτικής διεύθυνσης της χώρας». Τάχθηκε κατά των πρόωρων εκλογών. Έδειξε στον Πρωθυπουργό την οδό του ανασχηματισμού. Τα έβαλε με τα συνδικάτα, δηλαδή το βαθύ ΠΑΣΟΚ. Αμφισβήτησε την αποτελεσματικότητα των μέτρων που εισηγείται και εφαρμόζει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Σκιαγράφησε έναν άλλο οδικό χάρτη για την έξοδο από την κρίση.
Τι άλλο δηλαδή θα έπρεπε να πει, για να προκαλέσει στους παριστάμενους υπουργούς σύγχυση, αναφορικά με το… σε ποιος χαράσσει τη γραμμή; Ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο ίδιος;