Όταν ο Παπανδρέου ξεπροβόδιζε τον Καραμανλή στην έξοδό του από το Μαξίμου, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι, ύστερα από ενάμιση χρόνο, θα βρισκόταν στο ίδιο αδιέξοδο με τον προκάτοχό του. Έρμαιο των καταστροφικών επιλογών του ιδίου και του υπουργού του επί των Οικονομικών, όπως ο Καραμανλής.
Δεν φανταζόταν ότι τόσο σύντομα θα συζητούσαν όλοι για εκλογές, με τον ίδιο να κουβαλάει την κατηγορία περί διάλυσης και χρεοκοπίας της χώρας, όπως ο προκάτοχός του.
Όταν ο Καραμανλής, μετά τη ΔΕΘ του 2008, φορτωμένος το Βατοπέδιο και την οικονομική κατάρρευση, άρχισε να σκέφτεται εκλογές, είδε ότι οι δημοσκοπήσεις δεν του άφηναν περιθώρια: θα έψαχνε μια «χρυσή ευκαιρία» ανατροπής του προβαδίσματος Παπανδρέου ή μια αξιοπρεπή ήττα. Όμως η κοινωνία είχε γυρίσει σελίδα και η διαφορά μεγεθυνόταν μέχρι να γίνει ταπεινωτική. Με τον τότε πρωθυπουργό αδύναμο να αντισταθεί. Τώρα ο Παπανδρέου βρίσκεται στην ισοπαλία με τον Σαμαρά, τον οποίο κανείς μέχρι χθες δεν υπολόγιζε - όπως ο Καραμανλής δεν υπολόγιζε τον Παπανδρέου.
Στο ΠΑΣΟΚ πολλοί ανησυχούν και εκτιμούν ότι η αντίστροφη μέτρηση άρχισε και ήδη πολιτεύονται με ορίζοντα την επόμενη μέρα. Παρότι ο διεθνής παράγοντας προτιμά να στηρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου έως το τέλος - όσο μακριά ή κοντά κι αν είναι.
Το βάρος της βίαιης εκποίησης ολόκληρης της χώρας και της οικονομικής και κοινωνικής διάλυσης είναι τεράστιο, όσο κι αν τα σκάνδαλα και η οικονομικά καταστροφική καραμανλική διακυβέρνηση είναι αδύνατον να ξεχαστούν. Όσο κι αν το πρωτόγνωρο σοκ της χρεοκοπίας μοιάζει να κρατάει τον κόσμο φοβισμένο και αδρανή.
Οι ξένοι δανειστές και επιτηρητές, έμπειροι στη διαχείριση ακραίων καταστάσεων, γνωρίζουν ότι η μόνη απειλή για την κυριαρχία τους είναι το λαϊκό ξέσπασμα, αφού οι πολιτικές δυνάμεις μοιάζουν εγκλωβισμένες και παθητικές. Όσο μπορούν, θα διατηρήσουν και θα ενισχύσουν τη σημερινή κυβέρνηση. Όμως το «σύνδρομο Καραμανλή» χτυπάει ήδη την πύλη του Μεγάρου Μαξίμου...
