Το μνημόνιο απέτυχε. Τα οικονομικά αποτελέσματα του έτους 2010 αλλά και τα πρώτα του 2011 απέδειξαν ότι το πρωτογενές έλλειμμα παραμένει σε απαγορευτικά μεγέθη για την ομαλή εξέλιξη αποπληρωμής του δανεισμού της Χώρας.Το ερώτημα πού παραμένει είναι πώς είναι δυνατόν ένα νοικοκυριό να ζει με δανεικά, γιατί το πρωτογενές έλλειμμα σημαίνει και νέα δανεικά.
Δεν είναι ερώτημα η συναίνεση.
Ερώτημα είναι γιατί δεν υλοποιούνται οι αποφάσεις. Ερώτημα είναι ποιοι καθυστερούν την εφαρμογή των όποιων μέτρων. Ερώτημα είναι ποιοι μεταβάλλουν τις προτεραιότητες και στερούν την προοπτική του αύριο.
Αυτές τις απαντήσεις δεν τις βρίσκει κανείς στην λεγόμενη συναίνεση αλλά στον τρόπο άσκησης της εξουσίας.
Η άσκηση της εξουσίας συνεπάγεται ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ αποφάσεων, ΕΦΑΡΜΟΓΗ μέτρων και όχι μόνο διαλογισμό επικοινωνιακής στόχευσης. Η εξάμηνη χειμέρια νάρκη κατέστρεψε κάθε προσπάθεια περιορισμού των δημοσιονομικών ελλειμμάτων επιτείνοντας τα αποτελέσματα του λάθους σχεδιασμού. Οσο βαδίζουμε στο μονοπάτι της πολιτικής απραξίας, τόσο αυξάνουμε την ταχύτητα της σύγκρουσης με το αδιέξοδο.Ο πολίτης αναζητά σταθερό συνθετικό λόγο, στιβαρή Διοίκηση χωρίς παλινωδίες και τέλος ένα κοινωνικό συμβόλαιο αξιών πού θα απελευθερώσει την κοινωνία από τα κομματικά δεσμά του χθες. Η ρήξη με το παρελθόν δεν μπορεί να επέλθει από αυτούς πού επί 30 χρόνια στο όνομα του κομματικού συμφέροντος διέλυσαν τον κώδικα αξιών της κοινωνίας μας.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος πού η Κοινωνία σας γυρίζει την πλάτη.
