Στη συγκέντρωση για την εργατική Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα συμμετείχε μαζί με διάφορα μέλη της Σπίθας ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε για τη συμμετοχή του, είπε τα εξής:
«Πήγα βασικά για δύο λόγους: Πρώτον για να εκφράσω μαζί με όλους τους διαδηλωτές την αντίθεσή μου στην κυβέρνηση, στην τρόικα, στο μνημόνιο και στην αντεθνική και αντιλαϊκή πολιτική τους και να βροντοφωνάξω κοιτάζοντας στη Βουλή και τον Άγνωστο Στρατιώτη ''Ξυπνήστε, Έλληνες!''.
Και δεύτερον, γιατί με έσπρωξαν οι ιστορικές αναμνήσεις που έκαναν αυτή την επιστροφή μου συμβολική. Στον ίδιο χώρο ο ίδιος άνθρωπος με διαφορά 67 χρόνια! Τότε στις 3 του Δεκέμβρη του 1944, δεκαεννιά ετών και τώρα Πρωτομαγιά του 2011 στη δύση της ζωής μου… Για τον ίδιο λόγο. Ενάντια στην ξένη Εξάρτηση και στους ντόπιους συνεργάτες τους και τις δύο φορές!».
«Τότε η ξένη Εξάρτηση (η αγγλική) είχε ένα όνομα: στρατηγός Σκόμπυ. Η δε Κυβέρνηση το όνομα του Γεωργίου Παπανδρέου. Σήμερα η ξένη Εξάρτηση (αμερικανική-γερμανική) ονομάζεται τρόικα-μνημόνιο-ΔΝΤ, η δε κυβέρνηση έχει το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου. Απέναντι στους δύο Παπανδρέου ο ίδιος εγώ! Τότε και τώρα! Με τη διαφορά ότι τότε ο δρόμος μπροστά στη Βουλή είχε βαφεί στο αίμα, γιατί φοβήθηκαν όταν είδαν ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ, εκατοντάδες χιλιάδες όρθιους Έλληνες, ενώ σήμερα οι αστυνομικοί μάς κοιτούσαν με συμπάθεια και οι κυβερνητικοί μαζί με τους ξένους τρίβαν κρυφά με ικανοποίηση τα χέρια τους, βλέποντας τους μετρημένους σε μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές, μια και Ο ΛΑΟΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ… Τι να σκεφτώ; Μου ΄ρχεται στο νου ο στίχος του Ελύτη «.. ο καθείς και τα όπλα του, είπα», παραλλαγμένος «Ο καθείς και η Μοίρα του…» Εγώ πάντως γύρισα στο σπίτι μου ικανοποιημένος, γιατί κατόρθωσα να παραμείνω ξυπνός και όρθιος. Στο κάτω-κάτω νοιάζομαι και παλεύω γα την Ελλάδα. Που, ως φαίνεται, έχει μέσα της τόση ομορφιά, αλήθεια και δύναμη, που δεν είναι εύκολο για τον καθένα να είναι αντάξιός της» προσέθεσε ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης μας.
