Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ * ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΖΟΥΝ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΤΟ ΠΕΤΣΟΚΟΜΜΕΝΟ ΠΛΕΟΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΟΥΣ

Χόρτασαν μια ζωή δουλειά, τώρα δούλεμα.

Δούλεψαν επί δεκαετίες καταβάλλοντας μεγάλο μέρος του μισθού τους σε εισφορές για τα Ταμεία τους. Συμπλήρωσαν τις προϋποθέσεις και υπέβαλαν τα χαρτιά τους για συνταξιοδότηση, περιμένοντας ότι θα έχουν ένα σταθερό εισόδημα, έστω πετσοκομμένο από το Μνημόνιο. Πολλοί δε από αυτούς επέσπευσαν τη διαδικασία καταβάλλοντας σεβαστά ποσά για αναγνώριση χρόνου εργασίας, βλέποντας τα δύσκολα να έρχονται. Εις μάτην... Η αναμονή για την έκδοση σύνταξης ξεπερνάει σε χρόνο και τις ψυχολογικές και τις οικονομικές αντοχές τους. Για να πάρουν τα πρώτα χρήματα στο χέρι θα πρέπει να περιμένουν από 8 έως 15 μήνες, ενώ αν έχουν την ατυχία να είναι ασφαλισμένοι σε δύο Ταμεία ή να δικαιούνται επικουρική, ο χρόνος αναμονής μπορεί να φτάσει και τα τρία χρόνια! Γερό κομπόδεμα πρέπει να διαθέτουν όσοι έχουν κάνει αίτηση το τελευταίο διάστημα ή αποφάσισαν τώρα να βγουν στη σύνταξη, αφού θα μείνουν χωρίς εισόδημα αρκετούς μήνες ή και χρόνια μέχρι να βγει η απόφαση χορήγησής της. Με τα Ταμεία να έχουν ξεμείνει από ρευστό και από υπαλλήλους, οι υποψήφιοι συνταξιούχοι θα πρέπει να βρουν άλλους τρόπο εξασφάλισης των προς το ζην. Κάποιοι από αυτούς που είχαν αποταμιεύσει λίγα χρήματα τρώνε από τα έτοιμα, ενώ η πλειοψηφία βρίσκεται σε απόγνωση.

Στο δανεισμό

Η περίπτωση του 65χρονου πρώην επιχειρηματία, που την περασμένη εβδομάδα παραλίγο να πυρπολήσει υπάλληλο του Ταμείου Ασφάλισης Ελευθερων Επαγγελματιών επειδή είχε χρεοκοπήσει και η σύνταξή του καθυστερούσε, εκφράζει σε όλο της το μεγαλείο την αγωνία των συνταξιούχων. Οι περιπτώσεις δε που οι άνθρωποι αυτοί καταφεύγουν στο δανεισμό για να τα βγάλουν πέρα αφού δεν έχουν κανένα εισόδημα, έχουν αρχίσει να πληθαίνουν.
«Το κακό είναι ότι όχι μόνο δεν υπάρχει φως στο τούνελ, αλλά η κατάσταση συνεχώς θα επιδεινώνεται», λέει στην «Ε» ο προεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΚΟΚΠ), Θανάσης Τσιακανίκας. Σύμφωνα με έρευνα του ΠΟΚΟΚΠ, για τη σύνταξη του ΟΑΕΕ απαιτούνται από 9 έως 12 μήνες, του ΙΚΑ και του ΤΣΜΕΔΕ οκτώ και του ΟΠΑΔ 6 έως οκτώ μήνες. Οταν πρόκειται για διαδοχική ασφάλιση το διάστημα ξεπερνά τον ένα χρόνο και φτάνει τους 15 μήνες. Οι ασφαλισμένοι δε στον ΟΓΑ θα πρέπει να κάνουν υπομονή για τουλάχιστον ενάμιση χρόνο και να βρουν τα χρήματα να επιβιώσουν για όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Ακόμα μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα με τις επικουρικές συντάξεις, αφού το ΤΕΑΔΥ χρειάζεται 20 μήνες για να τις εκδώσει, ενώ αν η ασφάλιση είναι διαδοχική απαιτούνται έως και δυόμισι χρόνια! Είναι χαρακτηριστικό ότι οι φαρμακοϋπάλληλοι που θα βγουν σήμερα στη σύνταξη (ΤΕΑΦΕ) θα πρέπει να ζουν χωρίς λεφτά έως και 17 μήνες εάν έχουν διαδοχική ασφάλιση ενώ οι εμποροϋπάλληλοι (ΤΕΑΥΕΚ) τρία ολόκληρα χρόνια. Οσον αφορά τη χορήγηση εφάπαξ από τα Ταμεία ούτε λόγος να γίνεται αφού οι δημόσιοι υπάλληλοι θα περιμένουν τρία χρόνια για να το πάρουν. «Αν η κατάσταση παραμείνει ως έχει θα πάμε και στα τέσσερα χρόνια», τονίζει ο κ. Τσιακανίκας και προσθέτει ότι στο Ταμείο Πρόνοιας του Δημοσίου στοιβάζονται σήμερα περισσότερες από 39.000 αιτήσεις για εφάπαξ. «Χρήματα δεν υπάρχουν, υπάλληλοι δεν υπάρχουν, μηχανογράφηση δεν υπάρχει. Και όλα αυτά τα πληρώνουν αυτοί που κατέβαλαν στην ώρα τους τις εισφορές τους και ήρθε η ώρα να βγουν στη σύνταξη ζητώντας αυτά που έχουν καταβάλει».

Ελλειψη ρευστότητας

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΠΟΚΟΚΠ, η έλλειψη ρευστότητας των Ταμείων επιδεινώθηκε και από τη μείωση μισθών και συντάξεων αφού πλέον οι εισφορές είναι μικρότερες. Καθοριστικό ρόλο στις απίστευτες καθυστερήσεις παίζει και η έλλειψη μηχανοργάνωσης και ηλεκτρονικής σύνδεσης των Ταμείων μεταξύ τους. «Δεν υπάρχουν ενημερωμένα μητρώα με την ασφαλιστική ιστορία του καθενός από μας στη μηχανοργάνωση των Ταμείων που ξεκίνησε το 2001. Οι υπάλληλοι ψάχνουν σε υπόγεια να εντοπίσουν σκονισμένους φακέλους και όταν τους βρουν ξεκινάει ένας μαραθώνιος αλληλογραφίας ανάμεσα στις υπηρεσίες. Φανταστείτε τι γίνεται όταν κάποιος για παράδειγμα εργάζεται από το 1977 και τα Ταμεία του έχουν μηχανογραφημένα στοιχεία γι' αυτόν από το 2001 και μετά...». Αν υπήρχαν αρκετοί υπάλληλοι για να ψάχνουν στις αποθήκες και τα υπόγεια ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν λίγο καλύτερα. Τρομαγμένοι όμως κι αυτοί από τις περικοπές έσπευσαν να συνταξιοδοτηθούν. Τα stage δεν ανανεώνονται όπως και οι συμβάσεις έργου, με αποτέλεσμα στα Ταμεία να έχουν μείνει κυριολεκτικά τρεις κι ο κούκος. «Οι ελλείψεις σε προσωπικό κυμαίνονται από 30 έως 40% και σε κάποια Ταμεία το 50%. Τώρα λένε ότι θα κάνουν μετατάξεις για να λύσουν το πρόβλημα. Τι να τους κάνω εγώ τους μηχανοδηγούς και τους κλειδούχους του ΟΣΕ; Εκπαιδευμένο προσωπικό χρειαζόμαστε».
Της ΛΙΑΝΑΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ στην «Ελευθεροτυπία»