Ήταν το 2009 όταν ξεκίνησε το ταξίδι της στον παγκόσμιο ιστό η ιστοσελίδα της Ειδομένης (www.idomeni.gr) από την Ομάδα Διαχείρισης Ιστοσελίδας (ΟΔΙ) Ειδομένης. Από τότε έως και σήμερα μέσα από άρθρα και δημοσιεύσεις προσπαθούμε να προβάλλουμε τον τόπο μας στον παγκόσμιο ιστό και να διαφυλάξουμε την ιστορία και τις παραδόσεις των κατοίκων.
Το 2016 ήταν μια χρονιά σταθμός, η χρονιά που κατέδειξε την πολιτιστική μας ταυτότητα. Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια για την ανάδειξη της συγγραφικής δραστηριότητας της Ομάδας μας αρχικά, η οποία εμπλουτίστηκε στη διάρκεια με έργα φίλων της Ειδομένης. Δημιουργήσαμε τη «Γωνιά του Συγγραφέα», μια ψηφιακή βιβλιοθήκη όπου διατίθενται ελεύθερα τα ψηφιακά μας βιβλία.
Το πρώτο και σημαντικότερο όλων ήταν η Συλλογή Ιστορικών Στοιχείων «ΕΙΔΟΜΕΝΗ ΜΕΝ ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ», βιβλίο του 1997 (επιμέλεια έκδοσης από τον Αναγνωστίδη Ιωάννη). Το ψηφιοποιήσαμε και το δημοσιοποιήσαμε τιμής ένεκεν, γιατί ήταν η πρώτη προσπάθεια συρραφής ιστορικών κειμένων που αφορούσαν την Ειδομένη ανά τους αιώνες (από το 429 π.Χ. έως το 1997 μ.Χ.).
Το δεύτερο βιβλίο που ψηφιοποιήσαμε ήταν μια ποιητική συλλογή από το παρελθόν, γραμμένο κι αυτό, όπως και το πρώτο, σε γραφομηχανή. Ήταν το «ΣΧΕΔΙΟ Γ» του Αναγνώστη Ιωάννη, μια αποτύπωση προσωπικών στιγμών και αναζητήσεων από το 1996.
Το επόμενο βιβλίο της ΟΔΙ Ειδομένης ήταν το «Ένα παραμύθι για την Ειδομένη», του 2019, μια μεταφορά κειμένου από το ημερολόγιο που εκδίδει κάθε χρόνο η Ομάδα. Πρόκειται για μια προσέγγιση του τόπου μας και των δραστηριοτήτων μας ιδωμένο μέσα από τα παιδικά μάτια, σαν παραμύθι.
Τακτοποιώντας το φωτογραφικό μας αρχείο, το χειμώνα του 2021, βρεθήκαμε μπροστά στον «Φωτογράφο της Ειδομένης», μια συλλογή φωτογραφιών η οποία ζωντάνευε την πρόσφατη ιστορία του χωριού κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Δημιουργήσαμε έτσι ένα λεύκωμα με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειας του Χρήστου Βασιλειάδη.
Φίλος δημοσιογράφος επισκέφτηκε το 2021 την Ειδομένη και έμεινε λίγες ώρες μαζί μας. Επισκέφτηκε όλα τα ενδιαφέροντα σημεία, συνομίλησε με κατοίκους και κατέγραψε την εμπειρία του. Αυτά τα στοιχεία η Ομάδα μας τα μετέτρεψε σε ένα δεύτερο φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο «Να έρθεις να μας ξαναδείς, μη μας ξεχάσεις», μια φράση που χρησιμοποίησε ηλικιωμένη του χωριού μας συνομιλώντας με τον δημοσιογράφο.
Αφότου, λοιπόν, η λογοτεχνική γωνιά μας απέκτησε αναγνωσιμότητα ήρθαν οι φίλοι μας να την ενισχύσουν. Δώσανε τον καλύτερό τους εαυτό και δημιούργησαν σπουδαία έργα τα οποία φιλοξενούνται στην ιστοσελίδα μας. Το πρώτο από αυτά ήταν «Οι Σκιές της Χρυσαυγής», του 2016, όπου οι σκέψεις συναντάνε τη μαγεία.
Ακολούθησε η ώρα των Πλαγίων Παιονίας. Ο συγγραφέας του, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμά μας και έχοντας ασχοληθεί διεξοδικά με την ιστορία του χωριού του, μας έδωσε τη χαρά να εντάξουμε το βιβλίο του «Κοινότης Πλαγίων εν Παιονίᾳ Κιλκίς» (σε δύο εκδόσεις μάλιστα, 2017 και 2019) στη βιβλιοθήκη μας. Να τον συγχαρούμε δημόσια για την αξιέπαινη προσπάθειά του.
Την ψηφιακή μας βιβλιοθήκη πλαισίωσε μια μοναδική μελέτη της Ράνιας Αντωνίου με τίτλο «Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ-ΠΑΙΟΝΙΑΣ, 1850-1930», η οποία παρουσιάζει τη φορεσιά των ντόπιων κατοίκων της περιοχής Γουμένισσας την περίοδο 1850-1930.
Με ευχαρίστηση συμπεριλάβαμε στη συλλογή μας τα δύο ποιητικά δημιουργήματα του Θοδωρή Βοριά, «Χαμένες ψηφίδες» του 2012 και «Στιγμές από το ρεπερτόριο του θανάτου» του 2018.
Το 2019 έκανε την εμφάνισή του το πρώτο μέρος της τριλογίας διηγημάτων της Ειρήνης Γεωργιάδου-Λειβαδά «Η πυξίδα έδειξε... (1) το χωριό της ελπίδας». Είναι η προσπάθεια των ανθρώπων ενός χωριού να επιτύχουν τη συνεργασία και τη συσπείρωσή τους στις δύσκολες εποχές μας.
Η ομάδα μας δεν μένει στάσιμη. Συνεχίζει ακάθεκτη το συγγραφικό έργο της, και αφήνει ανοικτή την πρόσκληση σε όλους για φιλοξενία των προσωπικών τους δημιουργημάτων.
Λεπτομέρειες συν τῳ χρόνῳ. Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι.
emvolimanea.blogspot.com
