Στον Πρωθυπουργό και τους Αρχηγούς των Κομμάτων
«Αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων
με δειλία και ωσάν να είμεθα
εμείς οι ένοχοι
και οι πλαστογράφοι της Ιστορίας»
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Κύριοι Αρχηγοί των Κομμάτων,
Επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις σχετικά με την ονομασία του βορεινού μας γείτονα που ελπίζω να τις βρείτε χρήσιμες εν όψει των τελικών σας αποφάσεων.
α. Είναι βέβαιον ότι η πρωτοβουλία για την επανενεργοποίηση του κατεψυγμένου σκοπιανού προβλήματος κινείται έξωθεν. Δεν προέρχεται από εμάς. Εμάς μας χρειάζονται για να πληρώσουμε το … μάρμαρο.
Είναι κακό ως πρόβλημα, αλλά, όπως σοφά έλεγαν οι Βυζαντινοί μας πρόγονοι «μη κινείν κακόν ευ κείμενον», μη κινείτε ένα καλοβαλμένο κακό.
β. Το σκοπιανό δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδος. Είναι πρόβλημα των Σκοπίων, αν είναι και εκείνων. Η Ελλάδα δεν εμποδίζεται στις διακρατικές της σχέσεις και στην άσκηση ενός πρωταγωνιστικού ρόλου στην περιοχή από το σκοπιανό. Αν δεν τον διαδραμάτισε, οφείλεται στις εγγενείς αδυναμίες των ελλαδικών ηγεσιών. Δεν εμποδίζει επίσης τους σκοπιανούς, αφού τους παραχωρούμε δωρεάν το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, πνεύμονα αναπνοής τους, και μπαινοβγαίνουν ανεμπόδιστα στην Ελλάδα με ΜΚ, τα καζίνα τους πλουτίζουν από τους Έλληνες θαμώνες τους – υπολογίζεται ότι το 2017 εισέπραξαν εξ Ελλήνων πάνω από 30 εκατ. ευρώ, κ.λ.π. Προς τι λοιπόν να σπεύσει η Ελλάς να αναγνωρίσει τίτλους ιδιοκτησίας στους σφετεριστές της ιστορίας και διεκδικητές των εδαφών της, με βάση το κλοπιμαίο όνομα;
Θα το έκανε ποτέ αυτό νουνεχής πολίτης να παραχωρήσει το σπιτικό του και τα τιμαλφή του σε οιονδήποτε σφετεριστή, καταπατητή, καταχραστή, άρπαγα, ληστή, λωποδύτη, διεκδικητή εκ του μη όντος της περιουσίας του; Όχι βέβαια. Χίλιες φορές όχι!
γ. Οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία με συνθετικό το Μακεδονία θα είναι στιγμιαίας χρήσεως. Πριν προλάβει να στεγνώσει η μελάνη της υπογραφής θα μεταπέσει αυτομάτως και νομοτελειακά στο σκέτο Μακεδονία. Οπότε η εσχάτη πλάνη θα είναι χείρων της πρώτης. Άρα πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους απαγγίστρωσης από την παγίδα της σύνθετης.
δ. Η παραχώρηση με δική μας υπογραφή του κατάφορτου από ελληνικήν ιστορία ονόματος Μακεδονία υφ’ οιανδήποτε μορφή, εγγράφει δουλείες και υποθήκες εις βάρος των μελλοντικών μας γενεών που θα υπονομεύουν στο διηνεκές την ασφάλεια της Ελλάδος αλλά και την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής, για την οποία υποτίθεται κόπτεται ο επιπολαίως πάντοτε επισπεύδων διεθνής παράγων.
ε. Και για τη σύνθετη οι «διαπραγματευτές», επίσημοι και ανεπίσημοι, αφήνουν για την τελευταία στιγμή το εύρος εφαρμογής και του συνθέτου ονόματος. Αν επομένως, ο μη γένοιτο, πάμε σε σύνθετη που δεν θα αφορά τα πάντα: μέσα, έξω, κράτος, έθνος, γλώσσα, ταυτότητα και κάθε έκφραση του σκοπιανού μορφώματος, τότε θα έχουμε εκπέσει από την πρώτη στιγμή στο σκέτο Μακεδονία, δηλαδή την μεγαλύτερη απάτη της ιστορίας, εναντίον της ιστορίας.
στ. Η ψευδώνυμη «Μακεδονία» των Σκοπίων είναι σταλινοτιτοϊκό σκεύασμα, το μόνο τέκνο του Στάλιν που η Δύση παρά και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ περιθάλπει ως φυσικόν της τέκνον …
Οι ελλαδικές ηγεσίες μετά το 1945 αυτοπαγιδεύτηκαν πίσω από το αναποτελεσματικό δόγμα: «Δεν συζητούμε το ανύπαρκτο, λεγόμενο Μακεδονικό». Εντούτοις αυτό ζει και βασιλεύει ως τις μέρες μας, και παραείναι υπαρκτό.
Στην αφετηρία του το καταδίκασαν ως γνωστόν οι ΗΠΑ: Δήλωση ΥπΕξ Στετίνιους (1944) «η χρήση του ονόματος Μακεδονία στο νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας συνιστά πρόσχημα επιθετικών ενεργειών εναντίον της Ελλάδος». Αργότερα (2/10/92) ο Μπιλ Κλίντον συμφώνησε με την θέση της Λισαβώνας και δεσμεύτηκε «να στηρίξει τις αρχές αυτές και να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των δικαίων ανησυχιών της Ελλάδος». Τον απήλλαξε δυστυχώς από τη δέσμευσή του εκείνη η τότε ελληνική Κυβέρνηση.
Είναι εκρηκτική η αποστροφή του Λη Χάμιλτον, προέδρου της επί των Εξωτερικών Επιτροπής του Κογκρέσου «Συμβιβαστήκατε ξαφνικά και μας αφήσατε σύξυλους και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε»!
Το όνομα αποτελεί εργαλείο – κλειδί ρυθμίσεων και απορρυθμίσεων στην περιοχή. Χωρίς το όνομα Μακεδονία το μακεδονικό ζήτημα αποκλείεται να νεκραναστηθεί. Γι’ αυτό επιμένουν οι εχθροί.
ζ. Κύκλοι με απεριόριστες προσβάσεις στα media σήμερα «τρολλάρουν» την ιδέα της παραδόσεως του ονόματός μας. Τους αποστομώνει όμως ο πρώτος πρόεδρος των Σκοπίων Κύρο Γκληγκόρωφ που ξεκαθάρισε: «Είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έρθει στα Βαλκάνια τον 6ο και τον 7ο αιώνα. Έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία και από τότε κατοικούμε σε αυτά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων, αλλά ακόμα και έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας». (Απομνημονεύματα, σ. 259).
η. Η Ουάσιγκτον τροφοδότησε και πυροδότησε, ως μη όφειλε, αυτά τα χρόνια, την αλλαζονεία των σκοπιανών και πρέπει τώρα να τους προσγειώσει στην πραγματικότητα. Είναι πασίγνωστο ότι συνομιλητής μας δεν είναι τα Σκόπια αλλά οι ΗΠΑ και κατά ένα ποσοστό Βερολίνο-Βρυξέλλες.
Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική προτεραιότητα της Ελλάδος εν όψει της αμερικανοτουρκικής ρήξης είναι σήμερα αναμφισβήτητη και άρα, έχουμε βαρύνοντα λόγον και πρέπει να τον χρησιμοποιήσουμε.
θ. Ο κορυφαίος οραματιστής της ανεξίτηλης ελληνικότητας της Μακεδονίας, ο Ίων Δραγούμης, ξεσήκωνε και προειδοποιούσε στα κρίσιμα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα: «Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώση. Θα μας σώση από τη βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώση από την μετριότητα και την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώση από τον αισχρό ύπνο, θα μας ελευθερώση. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε!» (Μαρτύρων και Ηρώων αίμα, σ. 5).
Να απορρίψουμε τεχνάσματα και εκβιασμούς που θα ενταθούν σίγουρα τις τελευταίες ώρες, με εθνική αποφασιστικότητα και ισχυρή βούληση και να επαναφέρουμε το ζήτημα στην φυσική του αφετηρία, εκεί που το έθεσαν οι 2 ιστορικοί πολιτικοί ηγέτες της χώρας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Πιστεύω ότι οι σύμμαχοι και οι εταίροι μας θα καταλάβουν πως δεν υπάρχει παρά μία Μακεδονία. Και η Μακεδονία αυτή είναι ελληνική».
Και ο Ανδρέας Παπανδρέου: «Για μένα δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να δεχθώ τον όρο Μακεδονία υπό οιανδήποτε μορφή αυτός περιέχεται».
Τέλος συνιστά οφειλόμενο σεβασμό στον πολίτη η προσφυγή στον ύψιστο θεσμό άμεσης δημοκρατίας, το δημοψήφισμα.
Με την προσήκουσα τιμή,
Σ. Παπαθεμελής
Στον Πρωθυπουργό και τους Αρχηγούς των Κομμάτων 