Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Μέχρι την ημέρα που στο θέμα αναφέρθηκε με έμφαση κατά την ομιλία του επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης από τον πρώην πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, δεν ήταν παρά μια είδηση που πέρασε μέσα στην απόλυτη σιωπή:
Την Παρασκευή, 6 Φεβρουαρίου, έληξε η προθεσμία για την υποβολή προσφορών, στο πλαίσιο διεθνούς διαγωνισμού που η Ελλάδα είχε προκηρύξει τον Αύγουστο του 2014, από εταιρίες που θα ενδιαφέρονταν για έρευνες υδρογονανθράκων στις περιοχές Άρτας, Αιτωλοακαρνανίας και ΒΔ Πελοποννήσου.
Ενδιαφέρον εκδήλωσαν μόνο δύο ελληνικές εταιρίες, τα ΕΛΠΕ και η Energean Oil&Gas και καμιά ξένη – ούτε καν η ιταλική Εnel, παρά το γεγονός ότι ο διαγωνισμός ξεκίνησε με πρωτοβουλία της συγκεκριμένης εταιρίας που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις συγκεκριμένες τρεις περιοχές, καθώς ο νόμος προβλέπει πως αν εκδηλωθεί ενδιαφέρον για έρευνα σε συγκεκριμένη περιοχή, τότε προκηρύσσεται διαγωνισμός για την πρόσκληση και άλλων ενδιαφερομένων.
Όπως έγινε γνωστό, η Εnel επρόκειτο να συμμετάσχει στο διαγωνισμό σε Κοινοπραξία με τα ΕΛΠΕ και για την απόσυρση του ενδιαφέροντός της επικαλέστηκε το ενδεχόμενο αλλαγής της φορολογίας, ενώ σύμφωνα με πηγές της αγοράς ωστόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε και η κατάρρευση των διεθνών τιμών του πετρελαίου.
Η αλήθεια είναι πως η εκδήλωση ενδιαφέροντος και οι έρευνες δεν μπορεί να σχετίζονται με την τιμή του πετρελαίου, καθώς άλλο πράγμα οι έρευνες – για να γνωρίζει μια εταιρία τι υπάρχει – και άλλο αυτή καθαυτή η εξόρυξη – την οποία πια αποφασίζει κανείς ανάλογα με τις τρέχουσες τιμές και τα συμφέροντά του.
Με λίγα λόγια, συνέβη ήδη αυτό που δεν θέλαμε καν να διανοηθούμε:
Μπροστά στις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις περί «δημοκρατικού ενεργειακού σχεδιασμού», καθώς και σε αυτές του αρμόδιου υπουργού, σύμφωνα με τις οποίες θα ακολουθήσει διαφορετική πρακτική όσον αφορά στους επόμενους διαγωνισμούς για είκοσι θαλάσσια οικόπεδα, όλοι ανέκρουσαν πρύμναν και τηρούν στάση αναμονής.
Η Ελλάδα, όμως, και το μέλλον της, εξαρτώνται απόλυτα από τον φυσικό και ορυκτό της πλούτο.
Καλά όλα τα ηρωικά που ακούγονται αυτόν τον καιρό, αλλά επειδή κανείς δεν μοιράζει, ούτε χαρίζει χρήματα, κάποιοι πρέπει να μας πουν αν επιτέλους θα υπάρξει κάποια αξιόπιστη πηγή εσόδων σ’ αυτή τη χώρα.
Καλά όλα τα ηρωικά περί χρησιμοποίησης των πόρων από τους υδρογονάνθρακες για την ενίσχυση και θωράκιση των ασφαλιστικών μας ταμείων, αλλά κάποιοι πρέπει να μας πουν πώς θα συμβεί αυτό αν αποθαρρύνουμε όσους ενδιαφέρονται να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας…
