Καθοριστική για την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο μπορεί να είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής τους. Εκτός από τις χημειοθεραπείες η διατήρηση της καθημερινότητας, η συνέχιση της εργασίας, η δίαιτα, η άσκηση, η μείωση του σωματικού βάρους και η διακοπή του καπνίσματος είναι μόνον μερικές από τις παραμέτρους που μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνου θανάτου.
Της Νικολέττας Μπούκα
Τις παραπάνω επισημάνσεις έκανε ο παθολόγος-ογκολόγος Χρήστος Πανόπουλος, διευθυντής της Παθολογικής-Ογκολογικής Κλινικής στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας», κατά τη διάρκεια της διάλεξης που έδωσε στο ελληνικό συνέδριο υποστηρικτικής αγωγής στην ογκολογία, το οποίο διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα τόνισε ότι η υποστηρικτική αγωγή μπορεί να αυξήσει τη ζωή των καρκινοπαθών όσο σχεδόν και η χημειοθεραπεία.
«Υπάρχουν μελέτες που έδειξαν ότι η υγιεινή ζωή, η άσκηση και η μείωση του σωματικού βάρους μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου. Στις περιπτώσεις καρκίνου του μαστού οι επικουρικές θεραπείες μειώνουν τον κίνδυνο θανάτου κατά 25%-40%. Η διατήρηση χαμηλού σωματικού βάρους μειώνει τον κίνδυνο κατά περίπου 40%, ενώ η μέτρια άσκηση μειώνει τον κίνδυνο κατά περίπου 40%-50%», επισήμανε ο κ. Πανόπουλος και συνέστησε στους καρκινοπαθείς να συνεχίζουν την καθημερινή ζωή τους και να εργάζονται.
Σύμφωνα με τον ίδιο η εργασία είναι πάρα πολύ σημαντική για τον καρκινοπαθή, διότι δουλεύοντας δεν μπαίνει στο περιθώριο της ζωής και της κοινωνίας. Συνεπώς οι ασθενείς δεν πρέπει να αλλάξουν την κοινωνική ζωή και συμπεριφορά τους και να μη θεωρούν ταμπού τον καρκίνο.
Επίσης πρέπει να μιλούν για την αρρώστια τους και μεταξύ τους και με όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι οφείλουν επιτέλους να αποδεχτούν ότι ο καρκίνος είναι μία λέξη, δεν είναι καταδίκη.
«Όλοι πρέπει να κατανοήσουν ότι σήμερα πολύ μεγάλο ποσοστό των καρκίνων θεραπεύεται κυρίως στα πρώιμα στάδια, αλλά και οι προχωρημένοι καρκίνοι μπορούν να πάνε καλύτερα, διότι συνεχώς κυκλοφορούν καινούργια φάρμακα, τα οποία βοηθούν πάρα πολύ στην αντιμετώπιση της αρρώστιας», εξήγησε ο κ. Πανόπουλος.
ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Πλέον ο καρκίνος είναι μία χρόνια νόσος, καθώς χάρη στις νέες θεραπείες αυξάνεται η μακροχρόνια επιβίωση των καρκινοπαθών, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται και ο αριθμός των επιβιούντων με καρκίνο.
«Με την εξέλιξη των θεραπειών υπάρχει μεγάλη αύξηση της μακροχρόνιας επιβίωσης αλλά και σημαντική αύξηση του αριθμού των επιβιούντων καρκινοπαθών. Όταν λέμε επιβιούντες, εννοούμε όλους τους καρκινοπαθείς που ζουν από τη στιγμή της διάγνωσης μέχρι το τέλος της ζωής τους και όχι μόνον αυτούς που έχουν ολοκληρώσει τη θεραπεία τους και ζουν μακροχρόνια», επισήμανε ο κ. Πανόπουλος.
Επιπλέον εξήγησε ότι οι μακροχρόνια επιβιούντες, δηλαδή αυτοί που έχουν υπερβεί την πενταετία ή δεκαετία, αυξάνονται συνεχώς. Το 60% των επιζώντων είναι άνω των 65 ετών, το 66% των ενήλικων καρκινοπαθών ζουν και ύστερα από πέντε χρόνια, ενώ η δεκαετής επιβίωση των παιδιών με καρκίνο ανέρχεται στο 75%.
«Βέβαια ο καρκίνος και η θεραπεία του αφήνουν τα σημάδια τους στην υγεία των καρκινοπαθών. Οι ασθενείς παρουσιάζουν φυσικά/ιατρικά προβλήματα, όπως είναι δεύτεροι καρκίνοι, καρδιακή δυσλειτουργία, πόνος, λεμφοίδημα ή σεξουαλικά προβλήματα. Επίσης η κόπωση είναι το συχνότερο και ενοχλητικότερο σύμπτωμα, που ταλαιπωρεί το 70% έως και το 100% των καρκινοπαθών. Επιπλέον παρουσιάζουν και ψυχολογικά προβλήματα, όπως άγχος, κατάθλιψη, ανασφάλεια, κοινωνικά προβλήματα (αλλαγές στις διαπροσωπικές σχέσεις, απώλεια εργασίας και υπαρξιακά και πνευματικά προβλήματα)», επισημαίνει ο κ. Πανόπουλος και συμπληρώνει ότι οι ασθενείς αυτοί χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση, όχι υπερβολικό άγχος και άσκοπες εξετάσεις.
