Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αυτά τα χρόνια της κρίσης, ο τυφλός εγωισμός δεν επέτρεψε σε πολλούς από εμάς – και δυστυχώς και σε αρκετές κομματικές ηγεσίες – να δουν τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Η κρίση που χτύπησε την Ευρώπη – και που κάποιοι εδώ στην Ελλάδα υποστηρίζουν πως διαθέτουν το μαγικό ραβδί για να την αντιμετωπίσουν – οδήγησε και σε μερικά ακόμη δραματικά γεγονότα, που τα ξεπερνούμε ως μη γενόμενα.
Εξαιτίας της κρίσης, έκαναν την επανεμφάνισή τους παλαιές αποσχιστικές τάσεις και μάλιστα με ακόμη εντονότερη μορφή, αφού έλαβαν την μορφή του δημοψηφίσματος.
Ισπανία, Βρετανία και εσχάτως η Ιταλία βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του (αποσχιστικού) πυρός.
Μόλις τις προάλλες μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Demos&Pi για την εφημερίδα La Repubblica, έδειξε πως οι Ιταλοί αρχίζουν όλο και περισσότερο να έχουν θετική γνώμη για το κόμμα Λέγκα του Βορρά και τον νεαρό ηγέτη του Ματέο Σαλβίνι.
Περίπου το 35% των ερωτηθέντων δηλώνουν πως έχουν θετική γνώμη για τον Σαλβίνι (έναντι 30% τον Νοέμβριο), ο οποίος ανέρχεται στη δεύτερη θέση των δημοφιλέστερων πολιτικών μετά τον επικεφαλής της κυβέρνησης Ματέο Ρέντσι (50%).
Η Λέγκα του Βορρά, που είχε εξασφαλίσει ποσοστό 6% των ψήφων στις ευρωεκλογές του Μαΐου, συγκεντρώνει πλέον το 13,3% της πρόθεσης ψήφου σε περίπτωση που διενεργηθούν εκλογές.
Το κόμμα του Σαλβίνι διεκδικεί την απόσχιση της "Παδανίας" του Βορρά και δεν κρύβει την περιφρόνησή του για ό,τι βρίσκεται νότια της Τοσκάνης.
Ωστόσο, έχει αρχίσει να αποκτά δημοφιλία και στις κεντρικές και νότιες περιοχές, συγκεντρώνοντας 18% της πρόθεσης ψήφου στον βορρά, 19% στο κέντρο και 7% στον νότο.
Στην Ισπανία, παρά την ακύρωση του σχετικού δημοψηφίσματος, το αίτημα για απόσχιση της Καταλονίας παραμένει ζωντανό, αν και έχει αρκετά υποχωρήσει.
Ήδη, το «όχι» όσον αφορά στην απόσχιση της Καταλονίας προηγείται του «ναι», όπως προκύπτει από την πρώτη επίσημη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε μετά τη συμβολική ψηφοφορία της 9ης Νοεμβρίου σχετικά με την ανεξαρτησία αυτής της ισχυρής αυτοδιοικούμενης περιφέρειας στη βορειανατολική Ισπανία.
Το «ναι» έχασε 5 ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τον Οκτώβριο και έπεσε στο 44,5% ενώ το «όχι» προηγείται πλέον, αφού θα συγκέντρωνε το 45,3% εάν διεξαγόταν σήμερα δημοψήφισμα.
Παρ’ όλα αυτά, η διαφορά παραμένει μικρή, λαμβανομένου υπόψη ότι στα τέλη του Νοεμβρίου η ισπανική εισαγγελία άσκησε δίωξη εναντίον του προέδρου της Καταλονίας Αρτούρο Μας επειδή διοργάνωσε στις 9 Νοεμβρίου μια συμβολική ψηφοφορία για την ανεξαρτησία της επαρχίας αυτής, τη διεξαγωγή της οποίας είχε απαγορεύσει η δικαιοσύνη.
Στον Μας καθώς και στην αντιπρόεδρο της καταλανικής κυβέρνησης Ζουάνα Ορτέγα αλλά και την περιφερειακή σύμβουλο για την Παιδεία Ιρένε Ριγάου ασκήθηκε δίωξη για «πολιτική ανυπακοή, απιστία, κατάχρηση εξουσίας και υπεξαίρεση δημόσιων πόρων».
Στην περίφημη συμβουλευτική ψηφοφορία συμμετείχαν 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι, το 80% των οποίων είπε «ναι» στην ανεξαρτησία της επαρχίας, πλην όμως δύο στους τρεις Καταλανούς δεν έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία.
Με τον πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι να ξεκαθαρίζει πως όσο είναι ο ίδιος πρωθυπουργός δεν δέχεται καν να τίθεται τέτοιο αντισυνταγματικό ερώτημα, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα, η Μαδρίτη είναι αποφασισμένη να χτυπήσει το κακό στη ρίζα του.
«Όσο εγώ είμαι επικεφαλής της κυβέρνησης, θα σεβόμαστε το Σύνταγμα και την κυριαρχία και κανείς δεν θα διασπάσει την ενότητα της Ισπανίας», υπογράμμισε ο Ισπανός πρωθυπουργός.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ανάλογη αγωνία έζησε και η Βρετανία, αλλά και εκεί ελέγχθηκε η κατάσταση με το «όχι» στην ανεξαρτησία της Σκωτίας να υπερτερεί του «ναι» (55% έναντι 45%).
Φυσικά, πρόκειται για διαμάχες με ιστορικές ρίζες, πλην όμως η κρίση επανέφερε στην επιφάνεια παλιούς εφιάλτες
Και αυτό σημαίνει πως υπάρχουν πολλοί επιπλέον λόγοι για να μην θέλουν διάφορες ευρωπαϊκές χώρες να δυσαρεστήσουν ακόμη περισσότερο τους ήδη δυσαρεστημένους από την κρίση και τις περικοπές λαούς τους…
