Οι ασφαλισμένοι και οι ασφαλισμένες που έχουν γεννηθεί μετά το 1961 (οι άνδρες) και μεταξύ των ετών 1964 - 1969 (οι γυναίκες) που δεν συμπληρώνουν μεχρι το 2018 τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης ή και τα όρια ηλικίας... θα υποχρεωθούν να εργαστούν επιπλέον χρόνια ή να αναμένουν να συμπληρώσουν το 62ο και το 67ο έτος προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν. Οι παραπάνω κατηγορίες μαζί με τους 40άρηδες (για τους οποίους θα προβλέπεται δυνατότητα συνταξιοδότησης με 20 κατ' ελάχιστον έτη αντί των 15 σε ηλικία 67 ετών) θίγονται από τις παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Με τα νέα μέτρα εξισώνονται συνταξιοδοτικά οι ασφαλισμένοι από την 1/1/1993 με όσους και όσες ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά μεταξύ των ετών 1983-1992, ενώ «διασώζονται» εκείνοι που έχουν ήδη θεμελιώσει ή θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα έως τα τέλη του 2018.
Για παράδειγμα, ασφαλισμένη μητέρα ανηλίκου που το 2010 είχε συμπληρώσει 5.500 ημέρες ασφάλισης (18 έτη + 3 μήνες) και υπολόγιζε ότι θα συνταξιοδοτηθεί μόλις συμπληρώσει τα 50 (για μειωμένη) ή τα 55 (για πλήρη σύνταξη) δεν θα μπορεί να συνταξιοδοτηθεί πριν από τα 62 (για μειωμένη) ή τα 67 (για πλήρη).
Αντίστοιχα εργαζόμενος πριν από το 1983 που έχει κενά ασφάλισης και δεν συμπληρώνει την 35ετία έως τα τέλη του 2018 θα υποχρεωθεί να συνταξιοδοτηθεί στα 62 ή στα 67.
ΤΑ 4 ΜΕΤΡΑ
Στα μέτρα που η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί, δεν περιλαμβάνεται, παρά τις αντιρρήσεις της τρόικας, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων. Και αυτό μπροστά στον κίνδυνο των άμεσων μαζικών συνταξιοδοτήσεων 150.000 εργαζομένων που έχουν θεμελιωμένα δικαιώματα και του «ανοίγματος» νέας «μαύρης τρύπας» στα Ταμεία και στο Δημόσιο ύψους 1,6 δισ. ευρώ, όπως αποκάλυψε η «Ημερησία» το Σάββατο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ωστόσο, παραμένει στο τραπέζι η μείωση των συντάξεων για τους άλλους 100.00 - 120.000 που έχουν «κλειδώσει» τις προϋποθέσεις να συνταξιοδοτηθούν έως το 2018, αλλά δεν έχουν τα απαιτούμενα ηλικιακά όρια. Τα 4 βασικά μέτρα προβλέπουν:
1. Αύξηση των ενδιάμεσων (πριν από το 62ο) ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά το 2018 με την προσθήκη 2 ετών από την 1/1/2019 και 4 ετών από την 1/1/2020 έτσι ώστε την 1/1/2021 να ισχύει για όλους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (οικοδόμους, εργαζόμενους σε στοές, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.ά.) το 62ο έτος για μειωμένη και το 67ο για πλήρη σύνταξη. Μετά τις αυξήσεις των ορίων που ήδη έχουν επιβληθεί με την προσθήκη 2-12 ετών για όσους θεμελιώνουν από την 1/1/2013 συνταξιοδοτικό δικαίωμα, στους υπόλοιπους «παλαιούς» ασφαλισμένους δίνεται περίοδος χάριτος τεσσάρων ετών.
2. Αύξηση του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου ασφάλισης για την κατώτατη και τη βασική συνταξη στα 20 έτη, από τα 15 για όσους έχουν γεννηθεί από το 1975 και μετά. Με αυτή τη ρύθμιση δεν θα διαψευστούν οι προσδοκίες των μεγαλύτερων σε ηλικία που εκ των πραγμάτων αδυνατούν -λόγω και της υψηλής ανεργίας- να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας για να συμπληρώσουν τα επιπλέον έτη. Παράλληλα, όπως ορίζει ο 3863/10, οι ασφαλιζόμενοι από την 1/1/2011 θα μπορούν να λάβουν αναλογική σύνταξη, αν δεν θα συμπληρώνουν την 20ετία.
3. «Πάγωμα» των συντάξεων και μετά το 2016 (το Μνημόνιο έδινε τη δυνατότητα αυξήσεων στις καταβαλλόμενες σε συνάρτηση με την αύξηση του ΑΕΠ και του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή).
4. Αλλαγή των κριτηρίων για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ σε χαμηλοσυνταξιούχους, με πρόβλεψη να ενταχθεί η σχετική παροχή στο πλαίσιο των κοινωνικών επιδομάτων και στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Πριν από το 1983
«Διασώζονται», εφόσον η τρόικα αποδεχτεί την κυβερνητική πρόταση, όσοι και όσες έχουν ασφαλιστεί πριν από το 1983 και συμπληρώνουν τα απαιτούμενα όρια πριν από το 2018.
Μείωση
Παραμένει στο τραπέζι η μείωση των συντάξεων για τους άλλους 100.00 - 120.000 που έχουν «κλειδώσει» τις προϋποθέσεις να συνταξιοδοτηθούν έως το 2018, αλλά δεν έχουν τα απαιτούμενα ηλικιακά όρια.
Του Γιώργου Γάτου
"Ημερησία"
